NGC 750
| NGC 750 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Триаголник |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 1 ч 57 м 32,6 с |
| Деклинација | + 33° 12' 35" |
| Положбен агол | 162° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | елиптична галаксија |
| Морфолошки вид | E2 |
| Привиден сјај (видлив) |
11,9 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
12,9 |
| Површински сјај | 12,7 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,6' x 1,3' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Хершел |
| Откриена | 12 септември 1784 |
| Други ознаки | UGC 1430, MCG 5-5-34, CGCG 503-62, KCPG 46A, Arp 166, VV 189, 6ZW 123 |
NGC 750 — елиптична галаксија во соѕвездието Триаголник, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 750 се споменува и како UGC 1430, MCG 5-5-34, CGCG 503-62, KCPG 46A, Arp 166, VV 189, 6ZW 123.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 12 септември 1784 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 750 е од видот E2.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,9 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,9 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,7 m/лм2.[2] NGC 750 има привидни димензии од 1,6' х 1,3'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 57 м 32,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 33° 12' 35". Положбениот агол на објектот е во износ од 162°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 750 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 7369. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 92; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2312. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 413.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)