NGC 1007
| NGC 1007 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Кит |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 2 ч 37 м 52,2 с |
| Деклинација | + 2° 9' 20" |
| Положбен агол | 48° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | P |
| Привиден сјај (видлив) |
15,5 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
16,5 |
| Површински сјај | 13,1 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,6' x 0,2' |
| Историја | |
| Откривач | Алберт Март |
| Откриена | 15 јануари 1865 |
| Други ознаки | MCG 0-7-59, CGCG 388-69 |
NGC 1007 — галаксија во соѕвездието Кит, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1007 се споменува и како MCG 0-7-59, CGCG 388-69.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 15 јануари 1865 година од страна на Алберт Март, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 48 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1007 е од видот P.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,5 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 16,5 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,1 m/лм2.[2] NGC 1007 има привидни димензии од 0,6' х 0,2'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 2 ч 37 м 52,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 2° 9' 20". Положбениот агол на објектот е во износ од 48°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 1007 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 9967. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 220; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 46. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1283.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)