780
< 7 век | 8 век | 9 век > | |||||||
01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |
51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 00 |
Грегоријански календар | 780 DCCLXXX |
Ab urbe condita | 1533 |
Ерменски календар | 229 ԹՎ ՄԻԹ |
Асирски календар | 5530 |
Балиски календар | 701–702 |
Бенгалски календар | 187 |
Берберски календар | 1730 |
Будистички календар | 1324 |
Бурмански календар | 142 |
Византиски календар | 6288–6289 |
Кинески календар | 己未年 (зем. коза) 3476 или 3416 — до — 庚申年 (мет. мајмун) 3477 или 3417 |
Коптски календар | 496–497 |
Етиопски календар | 772–773 |
Еврејски календар | 4540–4541 |
Хиндуистички календари | |
- Викрамска ера | 836–837 |
- Сачка ера | 701–702 |
- Кали-југа | 3880–3881 |
Холоценски календар | 10780 |
Ирански календар | 158–159 |
Исламски календар | 163–164 |
Јапонски календар | Хоки 11 (宝亀11年) |
Јавански календар | 675–676 |
Јулијански календар | 780 DCCLXXX |
Корејски календар | 3113 |
Мингуо-календар | 1132 пред Р. Кина 民前1132年 |
Нанакшахи | −688 |
Селевкидски календар | 1091/1092 г.г. |
Тајландски сончев календар | 1322–1323 |
Тибетски календар | 阴土羊年 (женска земја-коза) 906 или 525 или −247 — до — 阳金猴年 (машко железо-мајмун) 907 или 526 или −246 |
780 (DCCLXXX) — престапна година според општоприфатениот календар. Таа била 780 година од новата ера, 780. од првиот милениум, 80. од VIII век и прва од 780-тите. Оваа година била определена како 780 уште од почетокот на средновековниот период, кога календарската ера Anno Domini стана најраспространетиот метод во Европа за определување на годините.
Други календари
[уреди | уреди извор]Истата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6288 и 6289 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 5530 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 4540 и 4541 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 1533.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 780 година се протега во 3416 и 3417, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3476 и 3477 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1323. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 163 и 164 исламска година.
Настани
[уреди | уреди извор]Според место
[уреди | уреди извор]Византиско Царство
[уреди | уреди извор]- 8 септември - царот Лав IV ("Хазарот") умира по 5-годишно владеење, за време на кое доминирала неговата сопруга Ирина I Атињанка, иконопоклоник. Тој е наследен од неговиот 9-годишен син Константин VI; поради неговата возраст наместо него дејствувале како регенти Ирина и нејзиниот главен министер Ставракиј.[1]
Европа
[уреди | уреди извор]- Саксонски војни: кралот Карло Велики наредува да бидат казнети со смртна казна сите Саксонци кои ќе одбијат христијанско крштевање. Во меѓувреме Видукинд развива бунтовничка сила во северниот дел на Саксонија.[2]
- Градот Оснабрик, формиран како пазар, е основан од страна на Карло Велики (приближен датум).
Британија
[уреди | уреди извор]- Градот Олдвич стана познат како важен трговски центар во Лондон, под мерсиска контрола. Кралот Офа Мерсиски гради кралска палата во Алдерманбури, на местото на старата римска порта Криплгејт и амфитеатарот (приближен датум).
Азија
[уреди | уреди извор]- Кралот Хјегонг од Сила е убиен во бунт, прекинувајќи ја кралската наследна линија на поранешниот владетел Мујол. Тој бил заслужен за обединувањето на корејскиот полуостров под власт на Сила (види 668).
Според тема
[уреди | уреди извор]Религија
[уреди | уреди извор]- Боробудур, будистички храмски комплекс во Магеланг (денешна Индонезија), е изграден (приближен датум).
Родени
[уреди | уреди извор]- Ахмад ибн Ханбал, муслимански научник и теолог (почина во 855)
- Фредерик Утрехтски, фризиски епископ (приближен датум)
- Гуифенг Зонгми, кинески будистички монах (почина во 841)
- Хуго фон Тур, франачки благородник (приближен датум)
- Мухамед ибн Муса ел-Хорезми, персиски математичар (приближен датум)
- Рабан Мауро, архиепископ на Мајнц (приближен датум)
- Јунјан Таншенг, кинески будистички монах (почина во 841)
Починати
[уреди | уреди извор]- 19 август – Кредан, англиски игумен и светец
- 8 септември – Лав IV, византиски цар (роден во 750)
- Дунчад ва Дајмине, крал на Хи Мејн (Ирска)
- Химилтруда, жена на Карло Велики (приближен датум)
- Хјегонг, крал на Сила (Кореја) (роден во 758)
- Кун Ло, основач на Луанг Прабанг (Лаос)
- Куме но Вакаме, јапонска благородничка
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Cutler & Hollingsworth (1991), pp. 501–502.
- ↑ David Nicolle (2014). The Conquest of Saxony AD 782–785, p. 19. ISBN 978-1-78200-825-5.