[go: up one dir, main page]

Прејди на содржината

1122

Од Википедија — слободната енциклопедија
< 11 век 12 век 13 век >
01 02 03 04 05 06 07 08 09 10
11 12 13 14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27 28 29 30
31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
41 42 43 44 45 46 47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57 58 59 60
61 62 63 64 65 66 67 68 69 70
71 72 73 74 75 76 77 78 79 80
81 82 83 84 85 86 87 88 89 90
91 92 93 94 95 96 97 98 99 00
1122 во разни календари
Грегоријански календар1122
MCXXII
Ab urbe condita1875
Ерменски календар571
ԹՎ ՇՀԱ
Асирски календар5872
Балиски календар1043–1044
Бенгалски календар529
Берберски календар2072
Будистички календар1666
Бурмански календар484
Византиски календар6630–6631
Кинески календар辛丑(мет. вол)
3818 или 3758
    — до —
壬寅年 (вод. тигар)
3819 или 3759
Коптски календар838–839
Етиопски календар1114–1115
Еврејски календар4882–4883
Хиндуистички календари
 - Викрамска ера1178–1179
 - Сачка ера1043–1044
 - Кали-југа4222–4223
Холоценски календар11122
Игбоански календар122–123
Ирански календар500–501
Исламски календар515–516
Јапонски календарХоан 3
(保安3年)
Јавански календар1027–1028
Јулијански календар1122
MCXXII
Корејски календар3455
Мингуо-календар790 пред Р. Кина
民前790年
Нанакшахи−346
Селевкидски календар1433/1434 г.г.
Тајландски сончев календар1664–1665
Тибетски календар阴金牛年
(женско железо-вол)
1248 или 867 или 95
    — до —
阳水虎年
(машка вода-тигар)
1249 или 868 или 96

1122 (MCXXII) — година според општоприфатениот календар. Тоа била 1122 година од новата ера, 122. од вториот милениум, 22. од XII век и трета од 1120-тите.

Други календари

[уреди | уреди извор]

Истата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.

Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6630 и 6631 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 5872 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 4882 и 4883 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 1875.

Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 1122 година се протега во 3758 и 3759, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3818 и 3819 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1665. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 515 и 516 исламска година.

Царот Јован II Комнин, водач на византиската војска во битката кај Бероја
  • Битка кај Бероја: Царот Јован II Комнин со војската стигнал на Балкан. Печенезите поставиле камп близу Стара Загора (денес Бугарија), каде се случила битката, при што победила византиската војска. Преживеаните Печенези биле заробени и биле примени во византиската војска, и се смета дека после оваа битка Печенезите исчезнале како посебен, независен народ.[1]

Починале

[уреди | уреди извор]

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
  • 1122 на Ризницата ?
  1. Cinnamus, Ioannes (1976). Deeds of John and Manuel Comnenus, p. 16. New York, New York and West Sussex, United Kingdom: Columbia University Press. ISBN 978-0-23-104080-8.