Серех
Серех — особено важен тип на хералдика користен во Древниот Египет. Како и подоцнежната картуша, го содржи кралското име.
Изглед
[уреди | уреди извор]Серех бил украсена вињета комбиниран поглед на фасада на палатата и поглед на врвот од кралскиот двор. Зборот „serekh“ потекнува од египетскиот збор за фасада. Различни серехи на различни видови објекти прикажуваат безброј варијации на фасадниот декор во неговата комплексност и во детали. Се чини дека не постојат строги уметнички правила за дизајнот на еден сарех.[1][2][3]
Употреба
[уреди | уреди извор]Серех вообичаено се користел како кралски жиг, нагласувајќи го и почитувајќи го името на фараонот. Неговата употреба може да се следи уште од времето на Герзеанската култура (околу 3400 п.н.е.). Хиероглифите што го формирале името на кралот биле поставени во правоаголна екстензија на врвот на серехот, што го претставувало кралскиот двор. Дополнително, соколот на богот Хорус, или во неколку случаи животното на богот Сет, бил цртан на врвот на серехот, покажувајќи го небесниот покровител на именуваниот крал.[1][2][3]
Ако зборот „серех“ бил напишан со целосни букви (како што е прикажано во горната инфокутија), понекогаш придружена со минијатура од серех, исто така се користела во текст.[1][3]
Историја
[уреди | уреди извор]Серех најпрвин се појавил како орнаментална минијатура за време на доцната Герзеанска култура, кога бил употребуван само како кралски грб. Од времето на Старото Кралство наваму, првите употреби на целосниот пишан збор се појавуваат во старите папируси.[1][2][3]