Пу Ји

Пу Ји 溥儀
Цар на династијата Ќинг
Прво владеење	2 декември 1908 – 12 февруари 1912
Претходник	Гуанг Сји
Наследник	Династијата и монархијата престанале да постојат
Регенти	Принц Чун (1908–11) Царица Довагер Лонѓу (1911–12)
Премиери	Јикуанг, Принц на Ќинг Јуан Шиш-каи
Второ Владеење	1 јули 1917 – 12 јули 1917
Премиер	Жанг Ксун
Цар на Манџукуо
На престол	1 март 1934 – 17 август 1945
Извршен водач на Манџукуо
На престол	18 февруари 1932 – 28 февруари 1934
Роден(а)	Ајсин Ѓоро Пуји (愛新覺羅 溥儀) февруари 7, 1906(1906-02-07) Пекинг, Царство Ќинг
Починал(а)	октомври 17, 1967(1967-10-17) (возр. 61) Пекинг, Народна Република Кина
Почивалиште	Царски гробишта во Хуалонг, Ји регион во Хебеј
Сопруги	Гобуло Ванронг (в. 1922; d 1946) Венксиу (в. 1922; раз. 1931) Тан Јулинг (в. 1937; d 1942) Ли Јукин (в. 1943; раз. 1957) Ли Шуџиан (в. 1962–67)
Полно име Ајсин Ѓоро Пуји
Татко	Заифенг, Принц Чун
Мајка	Гувалгиа Јоулан
Печат

Пу Ји ( Chinese ; 7 февруари 1906 година - 17 октомври 1967 година), бил единаесеттиот и последен владетел од династијата Чјинг и последен Кинески Цар. Тој во 1908 година, на двегодишна возраст, станал цар, но бил принуден да абдицира на 12 февруари 1912 година за време на Сјинхајската револуција. Неговото епохално име како цар на династијата Ќинг, „Хсуантонг“, значи „објавување на единство“. Тој за време на Втората светска војна станал владетел на јапонската марионетска држава Манџукуо.

Тој бил накратко вратен на престолот како цар на династијата Ќинг од страна на генералот лојалист Чанг Ксун од 1 јули до 12 јули 1917 година. Се оженил со царицата Ванронг во 1922 година во договорен брак. Во 1924 година, бил протеран од палатата и се засолнил во Тјенцин, од каде што почнал да им се додворува на воените лидери кои се бореле за хегемонија над Кина. Јапонците долго време сакале да имаат контрола врз Кина. Во 1932 година, по јапонската инвазија на Манџурија, Јапонија ја основала марионетската држава Манчукуо и тој бил избран да стане император на новата држава користејќи го името Датонг (Та-тунг).

Во 1934 година, тој беше прогласен за Кангдски цар на Манчукуо и владеел со неговата нова империја до крајот на Втората кинеско-јапонска војна во 1945 година. Ова трето владеење како цар го претставило како марионета на Јапонија; тој ги потпишал повеќето едикти што му ги дале Јапонците. Во овој период, тој претежно престојувал во Палатата за данок на сол, каде што редовно наредувал да се тепаат неговите слуги. Неговата прва сопруга била зависна од опиум сиве овие години, и тие биле поприлично отуѓени. По падот на Јапонија (а со тоа и на Манчукуо) во 1945 година, Пу Ји побегнал од главниот град и потоа бил заробен од Советите; тој бил екстрадиран во Народна Република Кина по нејзиното основање во 1949 година. По неговото заробување, тој веќе нема повторно да ја види својата прва сопруга; таа умрела од глад во кинески затвор во 1946 година.

Пу Ји на судењата во Токио бил обвинет, а подоцна бил осуден како воен злосторник и затворен на 10 години. По ослободувањето, тој ги напишал своите мемоари и станал титуларен член на Народната политичка консултативна конференција на Кина и на Националниот народен конгрес на Народна Република Кина. Времето кое го поминал во затвор многу го променило и изразил длабоко жалење за неговите постапки додека бил император. Починал во 1967 година и бил погребан во близина на гробниците на Западен Ќинг.

• Последниот император, филм од Хонгконг од 1986 година (кинески наслов 火龍, во буквален превод Огнен змеј ) во режија на Ли Хан-Хсианг. Тони Леунг Ка-Фаи го играше Пу Ји.
• Последниот кинески цар, филм од 1987 година во режија на Бернардо Бертолучи. Џон Лон го играше возрасниот Пу Ји.
• Аисин Ѓоро Пуји (愛新覺羅·溥儀), кинески документарен филм од 2005 година за животот на Пу Ји. Продуциран од CCTV, тој бил дел од серијата од десет документарни филмови за десет историски личности.
• Почетокот на забавата, кинески филм од 2011 година во режија на Хуанг Џианксин и Хан Санпинг. Јан Руихан го играл Пу Ји.
• 1911, историски филм од 2011 година во режија на Џеки Чен и Џанг Ли. Филмот раскажува за основањето на Република Кина кога Сун Јат-сен ја предводел Синхајската револуција за соборување на династијата Чјинг.^[1]

• Автобиографијата на Пу Ји – напишан од Ли Венда. Насловот на кинеската книга обично се преведува како Од цар до граѓанин. Книгата била реиздадена во Кина во 2007 година во нова корегирана и ревидирана верзија.Биле вклучени многу реченици кои првично биле избришани од верзијата од 1964 година пред нејзиното објавување.
• 我的前半生978-7119007724
• 978-1602397323

• Behr, Edward (1987). The Last Emperor. Toronto: Futura. ISBN 978-0708834398.

Придружник на истоимениот филм на Бернардо Бертолучи.

• Driscoll, Mark (2010). Absolute Erotic, Absolute Grotesque: The Living, The Dead, and The Undead in Japan's Imperialism, 1895–1945. Durnham: Duke University Press. ISBN 978-0822347613.
• Fenby, Jonathan (2004). Chiang Kai-shek China's Generalissimo and the Nation He Lost. New York: Carroll & Graf.
• Headland, Isaac Taylor (1909). Court Life in China. F.H. Revell. ISBN 978-0585150291.
• Johnston, Reginald Fleming (2008). Twilight in the Forbidden City. Soul Care Publishing. ISBN 978-0968045954.
• Li Shuxian (2006) [1984]. My Husband Puyi: Puyi yu wo / [Li Shuxian kou shu ; Wang Qingxiang zheng li ; Changchun shi zheng xie wen shi zi liao yan jiu wei yuan hui bian]. Chuan guo xin hua shu dian jing xiao. ISBN 978-7208001671.

Од петтата сопруга на Пу Ји, Ли Шусјан. Сеќавањата од нивниот заеднички живот биле напишани од Ванг Кингксиан. Англиската верзија преведена од Ни На била објавена од China Travel and Tourism Press.

• Weinberg, Gerhard (2005). A World In Arms: a Global History of World War II. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521618267.
• Young, Louise (1998). Japan's Total Empire: Manchuria and the Culture of Wartime Imperialism. Los Angeles: University of California Press. ISBN 978-0520219342.

• Династии во кинеската историја
• Список на владетели на режими кои биле затворени
• Список на детронизирани монарси во 20 век
• Фотографии на Пуи на Викимедија

• Royalty.nu: Проширена био
• ВРЕМЕ : Скромната окупација на последниот император
• Ли Ксин, вдовицата на Пу Ји ја открива меката страна на последниот император
• Пу Ру (溥儒), братучед на Пу Ји, успешен кинески сликар со четки и калиграф
• Извадоци од Newspaper clippings about Puyi

Оваа статија поврзана со Кина е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. п р у