Обична белочелна гуска
Обична белочелна гуска | |
---|---|
Научна класификација | |
Царство: | Животни |
Колено: | Хордати |
Класа: | Птици |
Ред: | Гусковидни |
Семејство: | Патки |
Потсемејство: | Anserinae |
Племе: | Anserini |
Род: | Anser |
Вид: | Обична белочелна гуска |
Научен назив | |
Anser albifrons (Scopoli, 1769) | |
Подвидови | |
| |
Синоними | |
Branta albifrons Scopoli, 1769 |
Обичната белочелна гуска (Anser albifrons) е тесно поврзано со малата белочелна гуска (A. erythropus). Во Европа е попозната како Белочелна гуска, а во Северна Америка како Голема белочелна гуска и ова име е усвоено на меѓународно ниво .[1] Именувана е по белите пердуви кои ги има околу клунот. Оваа гуска ја има во Македонија.
Опис
[уреди | уреди извор]Обичните белочелни гуски достигнуваат должина од 64 до 81 см, имаат од 130 до 165 см распон на крилјата и тежина од 1.93 до 3.31 кг.Тие имаат светлопортокалови нозе, сиви предуви на грбот, а карактеристични им се воочливите бели пердуви на лицето и црните линии на стомакот. Освен што е поголема од малата белочелна гуска, се разликува од неа по тоа што нема жолт прстен околу окото.[2]
Таксономија и распространетост
[уреди | уреди извор]Обичната белочелна гуска се дели на пет подвида. A. a. albifrons се размножува на далечниот север на Европа и Азија, а зимува во јужна и западна Европа. A. a. frontalis е незначително поголема и со малку подолг клун; распространета е од Сибир до арктичка Канада, а зимува во САД и Јапонија. Два подвида со ограничена распространетост живеат на север од Северна Америка A. a. gambeli и A. a. elgasi. Сите овие подвидови се слични, а се разликуваат само по големина. Единствено петтиот подвид, A. a. flavirostris која се размножува на запад од Грнеланд е многу потемна и со многу тенка бела линија кај опашката. Има повеќе црни линии и портокалов, а не розов клун. Зимува во Ирска и западна Шкотска. Неодамнешните истражувања предложија гренландскиот подвид да се одвои од A. albifrons. Интересно за овој подвид е тоа што грижата за младенчињата е многу долга,[3] дури и по неколку години, па се случува и бабите и дедовците да се грижат за младите, што би можело да биде единствен ваков пример од редот на гусковидните.
Живеалиште
[уреди | уреди извор]Обичната белочелна гуска е широко распространета во Европа, Азија и Северна Америка. Таа е типична птица преселница. Гнезди на отворени пространства - тундри, во близина на морски брег или влажни места. Во зимскиот период се храни од обработени ниви или други тревни површини.
Исхрана
[уреди | уреди извор]Се храни претежно со растителна храна, зрнести култури, а понекогаш нанесува штети на насадите на нивите.
Размножување
[уреди | уреди извор]Почетокот на гнездењето е обично во втората половина на јуни. Малечките се испилуваат во втората половина на јули. Гнездото го сместуваат директно на земја, во мала дупка слабо послана со сува трева, мов и пердувчиња. Несат 3-6 јајца кои ги инкубираат 27-28 дена. За време на инкубацијата и одгледувањето на малечките, мажјакот е постојано до женката. Кога ќе се испилат, малечките се доволно развиени да может да се движат и хранат самостојно. Во август, кога малечките се потпораснати, обичната белочелна гуска образува мешани јата со други патки и гуски.
Галерија
[уреди | уреди извор]-
Anser albifrons
-
Anser albifrons frontalis
-
Одејќи по мраз
-
Обични белочелни гуски во лет
-
Илустрација
-
Museum specimen
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ 1,0 1,1 „Anser albifrons“. IUCN Red List. Version 2006. International Union for Conservation of Nature. 2004. Посетено на 11 May 2006.
- ↑ Perrins, Christopher M.; Attenborough, David (1987). New Generation Guide to the Birds of Britain and Europe. Austin, TX: University of Texas Press. стр. 76–77. ISBN 0-292-75532-5.
- ↑ Fox, A.D. & Stroud, D.A. (2002): Greenland White-fronted Goose. Birds of the Western Palearctic Update 4(2): 65–88.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- RSPB: Обична белочелна гуска
- Обична белочелна гуска – Cornell Lab of Ornithology
- Обична белочелна гуска – USGS Patuxent Bird Identification InfoCenter
- Обична белочелна гуска, видеа, фотографии и звуци Архивирано на 8 мај 2014 г. на Internet Bird Collection