Мала Фермаова теорема
Мала Фермаова теорема (не е иста со Последната Фермаова теорема) — теорема што тврди дека ако p е прост број, тогаш секој цел број a, ќе биде делив со p. Ова може да се изрази во нотација на модуларната аритметика на следниот начин:
Постои и варијанта на оваа теорема искажана на следниов начин: ако p е прост и a е цел број заемно прост со p, тогаш ќе биде делив со p. Запишано во модуларна аритметика:
Друг начин да се изрази ова е дека ако p е прост број, и a е кој било цел број што не е делив со p, тогаш на a на степен p-1 дава остаток од 1 кога ќе се подели со p.[1]
Малата Фермаова теорема е основа на Фермаовиот тест за прости броеви.
Примери
[уреди | уреди извор]- 4 3 − 4 = 60 е делив со 3.
- 7 2 − 7 = 42 е делив со 2.
- ( − 3) 7 − ( − 3) = − (2 184) е делив со 7.
- 2 97 − 2 = 158 456 325 028 528 675 187 087 900 670 е делив со 97.
Доказ
[уреди | уреди извор]Ферма ја објаснил оваа теорема без доказ. Прв што дал доказ бил Готфрид Лајбниц, во ракопис без датум, каде што напишал дека го знаел доказот пред 1683 година.
Обопштувања
[уреди | уреди извор]Едноставно обопштување на оваа теорема што непосредно произлегува од неа е: ако p е прост број и ако m и n се позитивни цели броеви, и , тогаш . Во овој облик, теоремата се користи за да се оправда методот на шифрирање RSA со јавен клуч.
Малата Фермаова теорема може да се обопшти со помош на Ојлеровата теорема: за секој модуло n и секој цел број a заемно прост со n, важи:
каде φ (n) ја означува Ојлеровата φ функција што го дава бројот на цели броеви помеѓу 1 и n кои се меѓусебно прости со n. Ова е навистина обопштување, бидејќи ако n = p е прост, тогаш φ(p) = p − 1.
Ова може дополнително да се обопшти во Кармајкловата теорема.
Малата Фермаова теорема исто така има обопштување во конечните полиња.
Од малата Фермаова теорема следи Ханамовата лема, каде е кој било прост број.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „On1.click | Mala Fermaova teorema (i)“. On1.click (српскохрватски). Архивирано од изворникот на 5 февруари 2023. Посетено на 2023-02-05.
Литература
[уреди | уреди извор]- Paulo Ribenboim (1995). The New Book of Prime Number Records (3rd ed.). New York: Springer-Verlag. ISBN 978-0-387-94457-9.
- Јанош Бољај и псевдопрости броеви (на унгарски)
|