- лице ед, лица мн
- [1] Предниот дел од главата на човекот.
- [2] Израз на умствена или душевна состојба; изглед (најчесто со придавска определба).
- [3] Единка, личност.
- [4] Личност, лик, јунак во драмско, во уметничко дело.
- [5] Надворешна, предна, горна страна на нешто.
- [6] Обработена страна на нешто (платно, кожа, картон, плетало).
- [7] Граматичка категорија кај заменките и глаголите со која се означува личноста која зборува (1. л.), соговорникот (2. л.) и личноста или предметот за кој се зборува (З. л.).
Превод на други јазици
[уреди]
- Албански:
- Англиски: face
- Арапски:
- Босански:
- Бугарски: лице
- Германски: Gesicht
- Грчки:
|
- Турски: yüz
- Јапонски:
- Каталонски:
- Кинески:
- Окситански:
- Полски:
- Португалски:
|
- Латински:
- Српски:
- Украински:
- Француски:
- Хрватски:
- Шведски:
- Шпански:
|
 |
Бугарски |
лице ср (множина: лица) [1]
- лице
