Sedum acre

Sedum acre
Stat de conservazion
Secure
Classifigazion sientífiga
Regn: Plantae SubRegn: Tracheobionta Division: Magnoliophyta Clas: Magnoliopsida Ùrden: Saxifragales Famìa: Crassulaceae Sota-famìa: Sedoideae Zèner: Sedum Spéce: S. acre
Nomm binomial
Sedum acre L.

Sedum acre (en bresà: Ris del diàol^[1]) l'è 'na piànta perène suculènta de dimensiù pesène che fà part de la famìa botànica de le Crassulaceae. L'è uriginària de l'Europa 'ndoche la crès dré ai mür vècc e 'n ambièncc pridùs.

L'è 'na piànta che se adàta bé a la söta per via de la sò capacità de 'nmagazinà de le resèrve de àiva endèle sò fòie. L'è 'na piànta erbàcea e carnùza. La fùrma dei tapé che rìa a 5÷12 ghèi de altèsa. La g'ha dele raizìne fìne fìne che se 'mbüza dét en mès ai balòcc e 'ndèle sfrizidüre più pesène de le préde. Le fòie i è nömerùze, sèsii e che stà sö réte. I gambì i pöl stà 'mpé dricc o nà dré a tèra e i rìa 'nfìna a 8 ghèi de longhèsa. I fiur i g'ha fùrma de stilìna, con sich sépali e sich pétali de culùr zalt bèl vif. I è reünìcc en corimbi terminài. El fröt l'è 'n ensèma de folìcoi. Töta la piànta la g'ha saùr bèl picànte. La fiorés 'ntra màgio e zögn.

Sedum acre l'è stàda discriìda del Linèo e püblicàda endèla sò òpera Species Plantarum 1: 229. 1753.^[2]

• Sedum drucei Graebn.
• Sedum elrodii M.E.Jones
• Sedum glaciale Clarion ex DC.
• Sedum krajinae Domin
• Sedum minimum Nieuwl.
• Sedum neglectum Ten.
• Sedum procumbens Schrank
• Sedum robustum (Velen.) Domin
• Sedum wettsteinii Freyn
• Sedum zlatiborense Domin^[3]

1. ↑ Elisa Zersi, Prospetto delle piante vascolari spontaneee o comunemente coltivate nella provincia di Brescia, 1871 - Brescia, in Commentari dell'Ateneo di Brescia, per gli anni 1868 e 1869. (pò a sö google.books)
2. ↑ Tropicos.org. Missouri Botanical Garden
3. ↑ Sedum acre en PlantList Arqiviad qé: [1]

1. Marticorena, C. & M. Quezada. 1985. Catálogo de la Flora Vascular de Chile. Gayana, Bot. 42: 1–157.
2. Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i-lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
3. Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). 3: 547–1115. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
4. Small, J. K. 1933. Man. S.E. Fl. i-xxii, 1-1554. Published by the Author, New York.
5. Voss, E. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
6. Wunderlin, R. P. 1998. Guide Vasc. Pl. Florida i–x + 1--806. University Press of Florida, Gainseville.
7. Zuloaga, F. O. 1997. Catálogo de las plantas vasculares de la Argentina. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 74(1-2): 1–1331.
8. Zuloaga, F. O., O. Morrone, M. J. Belgrano, C. Marticorena & E. Marchesi. (eds.) 2008. Catálogo de las Plantas Vasculares del Cono Sur (Argentina, Sur de Brasil, Chile, Paraguay y Uruguay). Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 107(1): i–xcvi, 1--983; 107(2): i--xx, 985--2286; 107(3): i--xxi, 2287--3348.

Wikimedia Commons

al gh'a dent roba culegada a:

Sedum acre