B
|
|
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Abecee latin de bas | |||||
| Aa | Bb | Cc | Dd | ||
| Ee | Ff | Gg | Hh | ||
| Ii | Jj | Kk | Ll | Mm | Nn |
| Oo | Pp | Rr | Ss | Tt | |
| Uu | Vv | Ww | Xx | Yy | Zz |
La B o b, nom in lumbard be [be] (al dì d'incö anca italianizaa a bi) l'è la seconda letera de l'abecee latin e lumbard, e de quij derivaa da l'abecee di fenici.
In lumbard la curispond a la cunsunant plusiva bilabiala [b] (tant 'me int alfabet funetich internaziunal).
Int la so version granda la sumeja a la letera beta de l'abecee grech e a la В de l'abecee cirilich.
Storia
[Modifega | modifica 'l sorgent]La ‹B› l'ha principiaa cume pitugrama del söl d'una cà int i geruglifich egizian o int l'abecee Proto-Sinaitich. In vers al 1050 p.d.S., la version int l'abecee di fenici la gh'aveva una furma liniara che la serviva per fà la letera beth.
| Geruglifich egizian cà |
Abecee Proto-Cananit cà |
Abecee di fenici beth |
Abecee grech Beta |
Abecee etrüsch B |
Latin B |
|---|---|---|---|---|---|
|
|
|
|
|
|