Amén
Quel articul chì l'è scrivüü in Lumbard, cun l'urtugrafia insübrica ünificada. |
Ameno Comun | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Dats aministrativ | |||||
Stat | Itàlia | ||||
Rejon | Piemont | ||||
Provinça | Provincia de Nuvara | ||||
Capolœg | Ameno | ||||
Politega | |||||
Sindeg | |||||
Orgen lejislativ | Consili comunal | ||||
Territore | |||||
Coordinade | 45°47′N 8°26′E / 45.783333°N 8.433333°E | ||||
OSM | 46081 | ||||
Voltituden | 517 m s.l.m | ||||
Superfix | 10 km² | ||||
Abitants | 852 ab. (1º genar 2023) | ||||
Densitaa | 85.2 ab./km² | ||||
Confin | Armagn, Culassa, Invó, Miasin, Orta e Bulzan | ||||
Fus orari | UTC+01:00 e UTC+02:00 | ||||
Varie | |||||
Prefiss | 0322 | ||||
Codex postal | 28010 | ||||
Sigla autom. | NO | ||||
Codex ISTAT | 003002 | ||||
Codex catastal | A264 | ||||
Sant protetor | Asunsion de Maria | ||||
Cl. climatega | |||||
Cl. sismega | |||||
Localizazion | |||||
Sit istituzional |
Amen (nom ufizial in italian: Ameno) l'è un cumün de la Pruvincia de Nuvara.
El gh'ha ona popolaziun de 879 abitàncc (dàto del Desember 2013[1]), cunt ona superfis de 10,0 km² e ona densità de popolaziun de 88 ab./km².
El paes el se tröva lungh i spund urientai del Lagh d'Orta. L'è tacaa ai cumün de Armagn, Bulzan, Culassa, Invó, Miasin e Orta.
Amen l'è famusa perchè gh'è un mücc de sit archeulogich che partegnen a l'antiga cultüra de Gulaseca.
Evoluzion demografega
[Modifega | modifica 'l sorgent]L'andament del nümer de abitant del cumün de Amén l'è mustraa in de la tabela chi de sutta
Nümer de abitant
Cultüra e tradizziun
[Modifega | modifica 'l sorgent]La Parabula del Fiö Trasun in del dialet de Amen
[Modifega | modifica 'l sorgent]Un oim l'ha 'vüü düi fiöi.
E 'l pü sgióvan ad lor l'ha dicc al pà: "Pà, dèm la part dla sostanza ch'am tóca!" e 'l pà l'ha divis fra lor la sostanza.
Dop poch dì el pü sgióvan l'ha tiraa insema tüt e l'è nacc in paes lontan, e l'ha mangiaa la sostanza vivend da baraba scialandla.
Dop d'avé mangiaa tüt, l'è 'gnüa 'na gran caristia da cui part, e lüi l'ha comenzaa a 'végh bisögn.
Alora el s'è racomandaa a 'n sciur di cui sit, che l'ha mandaa in la sóva vila a cürà i porscei.
E l'avréss mangiaa volontera i giand che mangiavan i porscei medesim, ma nissün gh'an dava.
Alóra, tornà in sé, l'ha dicc: “Quanci servitór in cà 'd mè pà gh'han pan di piü, e mì chiquì mòr d'fam!
M'auzarò e narò da mè padar, e 'gh dirò: Pà, ho manca contra 'l ciel e contra 'd tì;
già sóm piü degn d'essa dicc tö fiöl, tratam cóme vün di töi servitór”.
E 'l s'è tòcc sü e 'l s'è invià vers al pà. E 'l pà l'ha vist ch'l'era ancóra lontan, el gh'è cors incontra, al gh'ha miss i brasc al col e l'ha basà.
E 'l fiöl gh'ha dicc: “Pà, ho mancà contra 'l ciel e contra 'd tì; a sóm piü degn d'essa ciamà tö fiöl”.
E 'l pà ai servitór: “Prest, tiré a man al vistì püssè 'd valór, e mitìgal adoss, mitigh sü l'anel e i brochit ai pei.
Porté scià un videl grass, mazzél e mangióma e stóma alegar;
parchè 'sto mè fiöl l'era mort e l'è risciüscità, l'era pardü e 'l s'è trovà”. E han prinzipià a stà alegar.
El prim di fiöi, ch'l'era in campagna, ritornad e avisinandas a la cà, l'ha santì i concert e la festa.
E l'ha ciamà a vün di servitór coss l'era.
E 'l servitór l'ha rispost: “È tornà vost fradel e vost pà l'ha mazzà un videl grass parchè l'è tornà san”.
E lüi 'l s'è ofes e 'l voreva mia intrà; al pà donca l'è gnü fora, l'ha comenzà a pregàl.
Ma lüi l'ha rispost al pà: “Inn già tanci agn ch'at servi, t'ho sempar übidì e ti m'é mai dacc un cravet da godèm coi mèi amis.
Ma 'dess ch'l'è gnü cóst tö fiöl ch'l'ha mangià tüt al facc sö con fóman da mónd, t'é mazzà par lü el videl grass”.
E 'l pà gh'ha rispost: “Fiöl, tì t'è sempar con mì, e tüt cól ch'i gh'ho l'è tö;
ma l'era giüst da fà un disnà e da stà alegar, parchè 'sto tö fradel l'era mort e l'è risciüscità, l'era pers e 'l s'è trovà”.
(Antonio Rusconi, I parlari del Novarese e della Lomellina, 1878)
Riferiment
[Modifega | modifica 'l sorgent]- ↑ Statìstiche demogràfiche ISTAT. Statìstiche sö la popolasiù del Istitùto Nasiunàl de Statìstica relatìve al 31 de Dezember 2013.