Spoeak

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

E spoeak is 'ne vermèndje geis van 'ne gestórvene, dae is trögkgekómmen en blief róndjware. 't Geluiven in spoeake viltj ónger 't vouksgeluif en 't paranormaalt. E spoeak kan waere vertuuendj es e laevendj skelèt, mer ouch door 't trèkke van e laken euvere kop of es 'ne waas ('nen doorzichtige miens).

Spoeake waeren opgevatj es akelig en zeen döks 't óngerwerp van horrorverhaole. Wo 't spoeak blief róndjwaren is döks 'n plaats wo dem get ernstigs is euverkómme, wie de plaats wo d'r is ómgebrach. 't Geluiven in spoeaken is denouch gegrundj oppe aaj gedachte det de miensjelike geis sjeibaar is van 't lief en nao de fysieken doead blief doorbestaon.

Spoeake waere döks dinger aangesjreve die gewuuen luuj neet höbbe, doon of kónne, wie zweven en door moeren haergaon. Spoeake make döks e blaetendj geluid, det wuuert karakteriseerd es klagendj, meh ze kónnen ouch juus haol lache. Anger spoeake doon klopgeluide make ('ne klopgeis).

Inne weitesjap waere spoeake meis aafgedaon es ónverifieerbaar en dus fictief.

• Me zag vreuger det op 't kestieël van Mofert 'ne geis zaat, veural inne kerkertore, de kelders of inne Grawwerd.