Sibilant

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

'ne Sibilant of sisklank is 'ne fricatief of affricaat dae wuuertj gemaak dore lóchstroum mitte tóng nao de sjerpe randj vanne tenj, die kórt opein waere gehaje, te leie. Veurbiljer van sibilante zeen de ieëste klenk in wäörd wie saap, zómp, sjeep, zjaen, tsjoekke enne middeklinker van badzje; de symboeale bie 't Internationaal Fonetisch Alfabet zeen den respectievelik [s], [z], [ʃ], [ʒ], [tʃ] en [dʒ]. De litste twieë zeen den affricate, dewiel de res fricatieve zeen. Sibilante höbben 'ne kènmirkendjen, helle klank; hiedoor waere ze döks boetespraokelik gebroek veur emes zienen aandach te vraoge (wie "psss!" wen me emes heimelik geit wiltj zègke en "sssj!" wen me emes stil wiltj kriege).

Bieje alveolair sisklenk [s] en [z] wuuertj de baktóng zoea gevörmp det ze e smaal kenaal vörmp (gegleuf), zodet de lóch mieër op ein plaats wuuertj geconcentreerdj, mit es oetwirking 'n hoeag toeanhuuegdje. Bieje pósalveolair sisklenk (ouch waal 'ns sjibilante geneump), wie [ʃ] en [ʒ], is de tóng platter, mit es oetwirking det de toeanhuuegdje lieëger is.

Aangezeen de vorm vanne tóng de saort aan sibilant bestump enne tóng väöl vörm kan aannumme, guuef 't ouch e groeat aantaal aan versjillige sibilante, die eder ouch contrastief kónne waere gebroek inne versjillige spraoken oppe werreld.