Dolk

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

'nen Dolk of dolch is e twieësniejendj mets det miense ieëre döks bie zich droge veur zichzelf te besjurme. d'n Dolk woort bie 't aete ouch gebroek veur 't aetes mit te snieje. 't Gebroek van 'nen dolk ane taofel ènjigdje doe de Franse Kardinaal de Richelieu 't gebroek daovan verbooj ane taofel. Daoveur woort inplaats 't taofelmets ingeveurdj. Biejen dolk ligk de puntj van lemmet in 't verlingdje vanne as van 't höf. 't Lemmet is dus symmetrisch, in taengestèlling toet e dolkmets. 't Waope wuuertj gebroek veur te staeke, stoeate of es e sekóndaer verdaejigingswaope in man-de-mangevechter. Allewiel broek me dit waope nag min.

Juus wie de striedaaks of striedbiel is d'n dolk óntwikkeldj oet prehistorisch gereidsjap. Oearsprunkelik woorte dölk gemaak van vuurstein, ivoear of bein. Saeren aanvank vanne miensjelike besjaving zeen dees in gebroek. De ieëste dölk versjenen inne brónstied, in 't derdje millennium veur Christus. 't Zwaerd is óntwikkeldj gewaoren oet groeate dölk, ómdet 'nen dolk e te klei bereik haw veur effektief te kónne zeen taenge biele, spaere en goedendage.

• 
  Prehistorische vèsstertdölk.
• 
  'ne Modernen dolk.
• 
  'ne Keltischen dolk mit sjede en gesp.