Advent

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Valkebergs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

De advent, van 't Latiense adventus dat kóms beteikent, ies bie de katholieke de tied, ter veurbereiing, op 't keersjfiès. De advent begint op de veerde zóndig veur de keersjmes, dae vèlt tösje 27 november en 3 december, en ies teves 't begin van 't kerkelik jaor. De lengde van de adventstied kènt versjille, tösje 22 tot 28 daag, umdat de advent ummer op 'ne zóndig begint en eindig op keersjaovend. De veer zóndige höbbe 'ne eige naam, respectievelik: Levavi, Populus Sion, Gaudete en Rorate. De adventstied ies 'n periode van boete. De liturgische kleure (kasuifel e.a.) zint dan ouch paars.

Dao besjtoon speciaal adventsleder, die door koare gezónge were. 'n Paar bekènde veurbeelde zin:'t Gregoriaans 'Rorate coeli desuper'; 'O komm, o komm, Emmanuel' op teks van Heinrich Bone in Cantate 1852, melodie: Kölner Gesangbuch 1852; 'Leise rieselt der Schnee', teks en melodie van Eduard Ebel en 'Lied der Hirten' of 'Sei willkommen' oet 't Keersjoratorium van H.F.Muller.

In dezen tied weurt in de kèrk 'ne adventskrans opgehange met 4 keertse d'r op, die achtereinvolges op edere adventszóndig were aangesjoke es symbool van houp en es teike van 't kómmende keersjfiès. 't Gebruuk dateert oet de 19e ièw. De lètste jaore weurt zoa'ne krans ouch in winkelsj, sjoale en hoezer opgehange. .
Van 'n traditie oet 't Erzgebergte (Duutsjland) sjtamp 't gebruuk um drieheukskes of bäögskes mèt brennende keertse achter de vènster te plaatse.

'n Ander traditie, ouch oet de 19e ièw, ies de adventskalender veur kinger. Dat ies ein mèt keersjtaferele verseerd kalenderblaad mèt in totaal 24 vènstersjlaegskes die opegemaak kènne were. Op ederen daag in de advent maog emes ein deurke eupene en de verrassing, die dao achter ziet, opete. Meistal ies dat sjloek in de vörm van 'n sjoekelate figuurke.