Communie

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Valkebergs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Communie ies 'n woord oet 't Latien en beteikent 't ete van de geconsacreerde hostie in de viering van de Heilige Mès of Eucharistie. De geluivige goon dan op oetnuèdiging van de veurgenger, de preester, gezamelek de geconsacreerde hostie hole.

Emes dae de communie maog doon hèt 'ne communicant. De moes dan ièrsj de 1e H. Communie höbbe gedoon. In de 17e ièw zint dat vièrtiènjaorige, in de 18e ièw en later daartiènjaorige. Vanaaf 't begin van de 20e ièw doon kinger van 7 jaor de 1e communie. Die 1e Heilige Communie weurt, veural in Limburg, mèt 'n groat fiès gevierd.

'n Hostie ies meistal 'n rónd, plat sjiefke óngedeisemp broad. Geconsacreerde hosties weure opgesjlage in 'n kelk mèt dèksel (ciborie), die wir bewaard weurt in 't tabernakel. 'n Tabernakel ies 'n sjoan bewèrk keske dat meistal op 't altaor sjteit.
Luuj die krank zin, kènne op verzeuk de communie thoes gebrach kriege door de preester van de parochie.

Sóms were de duipbeloftes, die bie de duip door de peetnónk en paat waore oetgesjproke, door 't kind op 12-jaorige laeftied herhaold en zelf oetgesjproke. Dit hèt de Plechtige communie of de Vernujing van de Duipbeloftes.

Op 't Belsj is 't fiès bie dees "groate communie" väöl groater es 't fiès bie de "klein (1e) communie", dat allein in kleine familiekrink gevierd weurt.