Vocatief

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Sint-Joasters. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

De vocatief (van 't Letien vocare "rope"), of viefdje naamval, is de naamval dae wuèrtj gebroek wen emes of get wuèrtj aangespraoke. 't Is eine van de ach oarsprunkelike naamvel van 't Proto-Indogermaans en me vindj 'm trögk in spraoke wie 't Letien, 't Roemeens, sómmige Slavische spraoke en ouch 'n aantaal Keltische spraoke.

't Limbörgs kèntj geine vocatief. Veurbiljer wie "Jan-e! Wo blief de kóffie?" en "Waat höbs doe gedaon, man-e!" zint veurbiljer van de paragogische sjwa en neet van 'ne vocatief.

Naamvalle gaeve normaal de relaasje aan binne 't zatsverbandj die tösse wäörd besteit; hie-op is de vocatief 'n oetzunjering. Deze naamval guuef namelik aan det de vorm van 't waord 'nen aanroop is en dus boete 't zatsverbandj steit.