èns
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Bieveugelik naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]èns /è̞n̥s/
- (predikatief) vanne zelvendje meining, instummendj mit 'n zaak, get aksepterendj, mit einanger euvergekómme det get good is of zoea mót gebeure
- gans 'tzelvendje, hieël sterk op ein geliekendj (döks ouch kwa oearsprónk)
- Allewiel höbbe väöl maedjes de ènse póppe, went die willen allemaol zelf waat die angeren ouch höbbe.
- toet 'tzelvendje paar behuuerendj
- Zeuk tich ef twieë ènse zök; die ligke nag waal inne wasmanj.
- Aafbraeking
- èns
- Raod
Beteikenis [2] en [3] waere neet predikatief gebroek.
- Synoniem
- [1] einverstenj
- Antoniem
- Aafleijinge
- [1] ónèns
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- door 'n ènse moer gaon: hieël sterk gedreve zeen get te doon
- Ènse luuj hajen ummer euverein.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 114-115.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | predikatief | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
mannelik | vrouwelik | ónziejig | geslechtelik | ónziejig | |||||||
radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||||
positief | sjrif | ènse | ènsen | ènse | èns | ènse | èns | èns | |||
IPA | /è̞n̥se/ | /è̞n̥sen/ | /è̞n̥se/ | /è̞n̥s/ | /è̞nz/ | /è̞n̥se/ | /è̞n̥s/ | /è̞nz/ | /è̞n̥s/ | /è̞nz/ | |
partitief | sjrif | èns | |||||||||
IPA | /è̞n̥s/ | /è̞nz/ |
inkelvaad | mieëvaad | ||
---|---|---|---|
flexieadverbiaal (positief) |
sjrif | (wie) èns (toe) | (wie) èns (geer) |
IPA | /wì: è̞n̥s tú:/ | /wì: è̞n̥s ʝ̊é:r/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: eins en inversjtange
- Frans: d'accord
- Ingels: in agreement, agreed(en:), all correct(en:)
- Nederlandjs: eens(nl:), akkoord
- Pruus: einverstanden
- Spaans: de acuerdo, acordado
- Zweeds: ense, av samma mening
[2]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: einder
Biewaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]èns /è̞n̥s/ (liaison: /è̞nz/)
- eine kieër
- Det is get waas te mer èns in die laeve duis.
- op e zeker tiedspuntj in 't vergangene
- op e zeker tiedspuntj inne toekóms
- (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
- Aafbraeking
- èns
- Variaasje
- (ónbenaodrök) 'ns
- Synoniem
- [2] oeatj
- Aafleijinge
- ènsjaors, inèns, opèns
- mens, nammes, nans, ommens, onnamens, onnans, ons, tommens, tonnammens, tonnans, tons
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Èns meh noeatj mieë: Det is eine kieër gebeurd, meh det gebeurt neet oppernuuj.
- èns neet: (ajerwèts) nag waal neet, zelfs neet
- gèn èns: nag waal neet
- veur èns en veur altied: veur ummer (Nederlandjs: voorgoed)
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 114-115.
In anger spraoke
[bewirk][1]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: einmaol