zank

zank m (Nederlands: zang, gezang, zangkoor, zangvereniging, kerkkoor)

• Mofers: za~nk (—, —)

Sinneniem

• gezanks

Verbuging

zange, zengske

zank m /záŋ̊k/

1. (meziek) de kóns van 't zinge
2. (synoniem) anger waord veur zangkoear

Aafbraeking

• zank

Net get anges gesjreve

• zang

Aafleijinge

• zangkoear, zanglien, zangliester, zangpartie, zangvogel, zangziej
• beurtzank, klaagzank, koearzank, vogelezank

Verwantje wäörd

• gezang

Zagswies

• hieël get (of väöl) noeaten oppe zank höbbe: väöl winsen en eise höbbe die allemaol mótte waeren ingewillig
• Mit meziek en zank maaks se geine krank.
• e landj veur vogelezank laote ligke: landjboewgróndj neet bewirken en wildj laote ligke

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zank		—
	IPA	/záŋ̊k/	/záŋg/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	zank		—
	IPA	/záŋ̊k/	/záŋg/	—

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: zank

Frans: chant(fr:) m Grieks (nuuj): άσμα(el:) ó Ieslandjs: söngur(is:) m Ingels: singing(en:)

Nederlandjs: zang g Pools: śpiew(pl:) m Pruus: Gesang m Spaans: cante(es:) m, canto(es:) m

zank /záŋ̊k/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van zinke
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van zinke

Raod

Deze vorm is verajerd.

Aafbraeking

• zank

Variaasje

• ↑zónk