[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

sjóttel

Van Wiktionary

'n sjóttel [2]
'n sjóttel [4]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

sjóttel v /ʃʊtəl/

  1. 'n platte, rónj sjaol mit 'nen opstäöndje randj
  2. (specefiek) 'n klein [1] veur 'n tas op te zitte
  3. (euverdrechtelik) de aeteswaar die opgedeendj waeren op 'n [1]
  4. (synoniem) anger waord veur sattelietsjóttel
    In buurte wo väöl boetelenjers wone zuus te-n euveral sjóttelen ane moeren hange.
  5. (euverdrechtelik) (es mieëvaad) al de hoesheljelike veurwerpe die me gebroek veur oet te aeten en te drinke
Aafbraeking
  • sjót-tel
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • de sjóttele wasse: de aafwas doon

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif sjóttel sjóttele sjóttelen
IPA /ʃʊtəl/ /ʃʊtə̽lə/ /ʃʊtə̽lən/
dim. sjrif sjuttelke sjuttelken sjuttelkes
IPA /ʃøtə̽l̥kə/ /ʃøtə̽l̥kən/ /ʃøtə̽l̥kəs/ /ʃøtə̽l̥kəz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

[4]

[5]