knap

knap /kn̥ap/

1. sjoean veur te zeen, aantrèkkelik
2. slum, verstenjig

Raod

Van oearsprónk wuuert dit waord allein biewäördelik gebroek; de bieveugelike beteikenisse zeen nuuj.

Aafbraeking

• knap

Net get anges gesjreve

• knab

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195.

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	knappe	knappen	knappe	knap		knappe	knap		knap
	IPA	/kn̥apə/	/kn̥apən/	/kn̥apə/	/kn̥ap/	/kn̥ab/	/kn̥apə/	/kn̥ap/	/kn̥ab/	/kn̥ap/	/kn̥ab/
kómparatief	sjrif	knappere	knapperen	knapper	knapper		knapper	knapper		knappert
	IPA	/kn̥apərə/	/kn̥apərən/	/kn̥apər/	/kn̥apər/		/kn̥apər/	/kn̥apər/		/kn̥apər̥t/	/kn̥apərd/
superlatief	sjrif	knapste	knapsten	knapste	knapste		knapste	knapste		knapste
	IPA	/kn̥apstə/	/kn̥apstən/	/kn̥apstə/	/kn̥apstə/		/kn̥apstə/	/kn̥apstə/		/kn̥apstə/
partitief	sjrif									knaps
	IPA									/kn̥aps/	/kn̥abz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) knaps (toe)	(wie) knap (geer)
	IPA	/wì: kn̥aps tú:/	/wì: kn̥ap ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) knappers (toe)	(wie) knappertj (geer)
	IPA	/wì: kn̥apər̥s tú:/	/wì: kn̥apər̥c ʝ̊é:r/

[1]

• Nederlandjs: knap

knap /kn̥ap/

1. (synoniem) anger waord veur krieë

   Ich waas knap dao of ich kreeg al wäörd nao mich gesmete.

2. (synoniem) anger waord veur net
3. in hoeage maot

   Doe bös knap lestig, menke.

4. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• knap

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195-196.

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	knap
	IPA	/kn̥ap/	/kn̥ab/
kómparatief	sjrif	knapper
	IPA	/kn̥apər/
superlatief	sjrif	knapste
	IPA	/kn̥apstə/

knap m /kn̥ab/

1. (alternatief) anger spèlling veur knab

Raod

Dees spèlling maag m'n ouch gebroeke veur 't waord. 't Gebroek is neet stuuerendj en wuuert dus neet aafgeraoje.

Aafbraeking

• knap

knap ... op /kn̥ap/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van opknappe (in houfzats)
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van opknappe (in houfzats)
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van opknappe (in houfzats)
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van opknappe
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van opknappe

Aafbraeking

• knap

Variaasje

• [1,2,3] (in naevezats) opknap
• [5] knaptj op