jatten

jatten /jatən/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van jatte (mit liaison)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van jatte (mit liaison)
3. (neet-lemma) infinitief van jatte (mit liaison)

Aafbraeking

• jat-ten

jatten /jatən/

1. (neet-lemma) liaisonvorm van jatte (de henj)

Aafbraeking

• jat-ten

jatten /jatən/

1. (neet-lemma) liaisonvorm van jatte ('t wirkwaord)

Aafbraeking

• jat-ten

jatten /'ja.tə(n)/

1. jatte