flink

flink (Nederlands: flink)

• Mofers: fli~nk (fli~nker, fli~nkste)

Sinneniem

• feste

Verbuging

flinke m/v/p, flinker, flinkste

flink /fl̥ɪ́ŋ̊kʲ/

1. stevig geboewdj zeendje (van emes zie pestuur)
2. väöl kraasj of mood höbbendj (van emes zie gedraag)

   Det is e flink kiendje.

Raod

De beteikenis "duchtig" zitj hie es bieveugelik naamwaord neet in.

Aafbraeking

• flink

Verwantje wäörd

• [1] bezatj, breid, diek, fórs, stroes, wuis
• [2] dapper, koon, kranig

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 123.

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	flinke	flinken	flinke	flink		flinke	flink		flink
	IPA	/fl̥ɪ́ŋ̊kʲe/	/fl̥ɪ́ŋ̊kʲen/	/fl̥ɪ́ŋ̊kʲe/	/fl̥ɪ́ŋ̊kʲ/	/fl̥ɪ́ŋgʲ/	/fl̥ɪ́ŋ̊kʲe/	/fl̥ɪ́ŋ̊kʲ/	/fl̥ɪ́ŋgʲ/	/fl̥ɪ́ŋ̊kʲ/	/fl̥ɪ́ŋgʲ/
kómparatief	sjrif	flinkere	flinkeren	flinker	flinker		flinker	flinker		flinkert
	IPA	/fl̥ɪ́ŋ̊kərə/	/fl̥ɪ́ŋ̊kərən/	/fl̥ɪ́ŋ̊kər/	/fl̥ɪ́ŋ̊kər/		/fl̥ɪ́ŋ̊kər/	/fl̥ɪ́ŋ̊kər/		/fl̥ɪ́ŋ̊kər̥t/	/fl̥ɪ́ŋ̊kərd/
superlatief	sjrif	flinkste	flinksten	flinkste	flinkste		flinkste	flinkste		flinkste
	IPA	/fl̥ɪ́ŋ̊kste/	/fl̥ɪ́ŋ̊ksten/	/fl̥ɪ́ŋ̊kste/	/fl̥ɪ́ŋ̊kste/		/fl̥ɪ́ŋ̊kste/	/fl̥ɪ́ŋ̊kste/		/fl̥ɪ́ŋ̊kste/
partitief	sjrif									flinks
	IPA									/fl̥ɪ́ŋ̊ks/	/fl̥ɪ́ŋgz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) flinks (toe)	(wie) flink (geer)
	IPA	/wì: fl̥ɪ́ŋ̊ks tú:/	/wì: fl̥ɪ́ŋ̊kʲ ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) flinkers (toe)	(wie) flinkertj (geer)
	IPA	/wì: fl̥ɪ́ŋ̊kər̥s tú:/	/wì: fl̥ɪ́ŋ̊kər̥c ʝ̊é:r/

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: flink
• Ingels: sturdy
• Nederlandjs: flink^(nl:)
• Pruus: stattlich

[2]

• Frans: courageux
• Ingels: brave
• Nederlandjs: moedig
• Pruus: mutig
• Spaans: bravo
• Zweeds: modig

flink /fl̥ɪ́ŋ̊kʲ/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
2. (synoniem) anger waord veur duchtig

Aafbraeking

• flink

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	flink
	IPA	/fl̥ɪ́ŋ̊kʲ/	/fl̥ɪ́ŋgʲ/
kómparatief	sjrif	flinker
	IPA	/fl̥ɪ́ŋ̊kər/
superlatief	sjrif	flinkste
	IPA	/fl̥ɪ́ŋ̊kste/

flink /flɪŋk/

1. flink (van pestuur)

flink /flɪŋk/

1. duchtig, äörtelik, erregel

Synonieme

• duchtig, behoorlijk