eikel

eikel v (Nederlands: eikel)

• Mofers: ei~kel (ei~kele, ei~kelke)

Verbuging

eikele, eikelke

eikel v /ɛ́i̯kʲel/

1. (plantje) d'n helle zaod van 'nen eikeboum

   Waem duit op vandaag nag eikele rape?

Aafbraeking

• ei-kel

Aafleijinge

• Eikelkes

Samestèlling

• eik + -el

Zagswies

• Väöl hónj vraete gaer eikelkes, meh det is neet good veur häör.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 114.

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	eikel		eikele	eikelen
	IPA	/ɛ́i̯kʲel/		/ɛ́i̯kʲe̽le/	/ɛ́i̯kʲe̽len/
dim.	sjrif	eikelke	eikelken	eikelkes
	IPA	/ɛ́i̯kʲe̽l̥kʲe/	/ɛ́i̯kʲe̽l̥kʲen/	/ɛ́i̯kʲe̽l̥kʲes/	/ɛ́i̯kʲe̽l̥kʲez/

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: eikel

Aadingels: æcern(ang:) ó Fins: tammenterho Frans: gland m Ieslandjs: akarn ó Ingels: acorn Koreaans: 도토리(ko:)

Nederlandjs: eikel(nl:) g Pruus: Eichel v Servisch: жир(sr:) m, žir(sr:) m Spaans: bellota v Zweeds: ekollon ó

eikel m /ɛ́i̯kʲel/

1. (liefdeil) 't tuupke vanne piezzel
2. (euverdrechtelik) (graof spraokgebroek) 'ne vervaelendje manskaerel

   Dae Paul is 'nen eikel van 'ne vent.

Aafbraeking

• ei-kel

Verwantje wäörd

• piezzel, veurhoed

Samestèlling

• eik + -el

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	eikel		eikele	eikelen
	IPA	/ɛ́i̯kʲel/		/ɛ́i̯kʲe̽le/	/ɛ́i̯kʲe̽len/
dim.	sjrif	eikelke	eikelken	eikelkes
	IPA	/ɛ́i̯kʲe̽l̥kʲe/	/ɛ́i̯kʲe̽l̥kʲen/	/ɛ́i̯kʲe̽l̥kʲes/	/ɛ́i̯kʲe̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	eikel		eikele	eikelen
	IPA	/ɛ́i̯kʲel/		/ɛ́i̯kʲe̽le/	/ɛ́i̯kʲe̽len/

[1]

Frans: gland m Ieslandjs: reðurhúfa v Ingels: glans Nederlandjs: eikel(nl:) g

Pruus: Eichel v Spaans: glande m Zweeds: ollon ó

eikel g /'ɛi̯.kəl/

1. (plantje) eikel
2. (liefdeil) eikel
3. (sjelwaord) eikel

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	eikel	eikels
dim.:	eikeltje	eikeltjes