brik

brik m (Nederlands: baksteen, brik, vuilak)

• Mofers: brik (brikke, brikske)

Verbuging

brikke, brikske

brik m /brɪkʲ/

1. (boewkónde) 'ne stein dae oet leim gebakken is of 't matterjaal zelf
2. (euverdrechtelik) 'ne zwaore stein

Aafbraeking

• brik

Synoniem

• [1] bakstein

Aafleijinge

• brikkebekker, brikkefebriek, brikkemoer, brikkenaove
• elvebrik

Verwantje wäörd

• kletsuuerke, rinkaove, veldjbrandj

Zagswies

• ane brikke wirke: in 't Rienlandj wirken ane rink- enne veldjaoves (Det waerdje toet ±1910 gedaon door luuj die 't minder breid hawwe.)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 91.

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brik		brikke	brikken
	IPA	/brɪkʲ/	/brɪgʲ/	/brɪkʲe/	/brɪkʲen/
dim.	sjrif	brikske	briksken	brikskes
	IPA	/brɪkskʲe/	/brɪkskʲen/	/brɪkskʲes/	/brɪkskʲez/
dat.	sjrif	brik		brikke	brikken
	IPA	/brɪkʲ/	/brɪgʲ/	/brɪkʲe/	/brɪkʲen/

Raod

Wiejer guuef Bakkes nag de mieëvaadsvorm brigke(n) op. Deze vorm mót ónalgemein of hieël aad zeen, went dae kump neet veur inne veurbeeldjzatsen en onneet inne aafleijinge.

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: brik

Fins: tiili Frans: brique v Ingels: brick(en:) Nederlandjs: baksteen(nl:) g

Pruus: Backstein m Sjinees: 磚(zh:) Spaans: ladrillo m Zweeds: tegel ó, tegelsten g

brik /brɪkʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van braeke
2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van braeke

Aafbraeking

• brik

Variaasje

• [1] ↓brèk
• [2] ↑brek