bessem

bessem m (Nederlands: bezem)

• Mofers: bessem (besseme, bessemke)

Verbuging

besseme, bessemke

bessem m /bæsem/

1. (gesjieër) e veurwerp bestäöndje oet 'ne stek en haore veur staof en anger voel biejein te kaere

   Kans se mich dae bessem aanreike det ich 't voel opruum?

Aafbraeking

• bes-sem

Synoniem

• kaerstek

Aafleijinge

• besseme
• bessembinjer, bessemhout, bessemsteel, bessemstek, bessemwage
• haorebessem, heksebessem, plumebessem

Verwantje wäörd

• bustel, dweiel, haor, kaere

Zagswies

• 'nen heie bessem: 'ne bessem gemaak van hei
• Dan vraet ich 'nen heie bessem: Ich höb gèn vertroewen in waas toe zaes.
• de bessem örges doorhaer haole
• emes mitte bessem d'roet jage

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 78.

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	bessem		besseme	bessemen
	IPA	/bæsem/		/bæse̽me/	/bæse̽men/
dim.	sjrif	bessemke	bessemken	bessemkes
	IPA	/bæse̽m̥kʲe/	/bæse̽m̥kʲen/	/bæse̽m̥kʲes/	/bæse̽m̥kʲez/
dat.	sjrif	bessem		besseme	bessemen
	IPA	/bæsem/		/bæse̽me/	/bæse̽men/

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: bessem

Frans: balai m Ingels: broom Luuksembörgs: Biesem m, Kierbiischt v Nederlandjs: bezem(nl:) g

Pruus: Besen m Sjinees: 帚(zh:) Spaans: escoba v Zweeds: kvast g

['nen heie bessem]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: heijbessem

bessem /bæsem/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van besseme
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van besseme

Aafbraeking

• bes-sem