ocherm

ocherm! /ɒ'çæ̀rm/

1. wuuertj gebroek veur kómpasje mit oet te drökke

   Die maedjes mósten ocherm slaope mit krolspangen inne haor.

Aafbraeking

• och-erm

Verwantje wäörd

• ochgod

Samestèlling

• och + erm

• Nederlandjs: ocharm
• Zweeds: aj^(sv:)