minder

minder /mɪ̀ndər ~ mɪ̀nder/

1. guuef 'n klènder wieväölheid of e leger aantal aan:

   (neet-lemma) kómparatief van min

Aafbraeking

• min-der

Aafleijinge

• minderheid
• minderwaerdig
• Gèn aafleijinge zeen wäörd wie mindere en minderjäörig; die höbbe van aadshaer oet 'ne sleiptoean en gènne stoeattoean.

• Frans: moins
• Ingels: less^(en:), fewer
• Nederlandjs: minder
• Pruus: weniger
• Spaans: menos
• Zweeds: mindre

minder /mɪ̀ndər ~ mɪ̀nder/

1. in klènder maot

   Det uiteke van speelgood is minder get veur maedjes wie veur jungskes.

Aafbraeking

• min-der

• Frans: moins
• Ieslandjs: síður^(is:)
• Ingels: less^(en:)
• Nederlandjs: minder
• Pruus: weniger
• Spaans: menos
• Zweeds: mindre, lite

minder /mɪ̀ndər ~ mɪ̀nder/

1. (neet-lemma) kómparatief van min
2. bie emes in leger aanzeen stäöndje

   Voetballers zeen minder luuj; kies waat die zich de erm volgekalk höbbe mit ink.

   Jos, mit die haor zuus toe oet wie 'ne segeunder; det is get veur minder volk.

3. van slechter kwaliteit

Aafbraeking

• min-der

Variaasje

• minderder

		inkelvaad						mieëvaad		predikatief
		mannelik		vrouwelik		ónziejig				geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	mindere	minderen	minder		minder		minder		minder		mindert
	IPA	/mɪ̀ndərə/	/mɪ̀ndərən/	/mɪ̀ndər/		/mɪ̀ndər/		/mɪ̀ndər/		/mɪ̀ndər/		/mɪ̀ndər̥t/	/mɪ̀ndərd/
partitief	sjrif											minders
	IPA											/mɪ̀ndər̥s/	/mɪ̀ndərz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) minders (toe)	(wie) mindertj (geer)
	IPA	/wì: mɪ̀ndər̥s tú:/	/wì: mɪ̀ndər̥c ʝ̊é:r/

minder /mɪ̀ndər ~ mɪ̀nder/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• min-der

minder /mɪ̀ndər ~ mɪ̀nder/

1. (neet-lemma) vrouwelike vorm inne kómparatief van min
2. (neet-lemma) ónziejige vorm inne kómparatief van min
3. (neet-lemma) mieëveljige vorm inne kómparatief van min
4. (neet-lemma) geslechtelike vorm inne predikatieve kómparatief van min

Aafbraeking

• min-der

minder /mɪ̀ndər ~ mɪ̀nder/

1. (neet-lemma) kómparatief van min

Aafbraeking

• min-der

minder /mɪ́nder/ > /mɪ̀nder/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van mindere
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van mindere

Aafbraeking

• min-der