[go: up one dir, main page]

Naar inhoud springen

bóm

Van Wiktionary
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

bóm v (Nederlands: bom, springtuig, grote hoeveelheid, veel)

Verbuging

bómme, bumke


'n bóm [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bóm v /bʊ̀m/

  1. e veurwerp mit 'n ómplófbaar lajing
  2. (euverdrechtelik) get det groeat en diek is (meis negatief)
Aafbraeking
  • bóm
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Hie/dao kós waal 'n bóm ómplóf zeen: Hie/dao is 't einen óngerein.
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 87.

Verbuging

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif bóm bómme bómmen
IPA /bʊ̀m/ /bʊ́mə/ /bʊ́mən/
dim. sjrif bumke bumken bumkes
IPA /bø̀m̥kə/ /bø̀m̥kən/ /bø̀m̥kəs/ /bø̀m̥kəz/

In anger spraoke

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bóm


Wirkwaord

Neet-lemma

bóm /bʊ̀m/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bómme
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bómme
Aafbraeking
  • bóm