bóm
Uiterlijk
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
bóm v (Nederlands: bom, springtuig, grote hoeveelheid, veel)
- Verbuging
bómme, bumke
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
bóm v /bʊ̀m/
- e veurwerp mit 'n ómplófbaar lajing
- (euverdrechtelik) get det groeat en diek is (meis negatief)
- Aafbraeking
- bóm
- Aafleijinge
- bómbardere, bómbardement
- bómmegaat, bómmevleger
- atoeambóm, brandjbóm, kakebóm, stinkbóm, waterstófbóm
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Hie/dao kós waal 'n bóm ómplóf zeen: Hie/dao is 't einen óngerein.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 87.
Verbuging
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | bóm | bómme | bómmen | |
IPA | /bʊ̀m/ | /bʊ́mə/ | /bʊ́mən/ | ||
dim. | sjrif | bumke | bumken | bumkes | |
IPA | /bø̀m̥kə/ | /bø̀m̥kən/ | /bø̀m̥kəs/ | /bø̀m̥kəz/ |
In anger spraoke
[1]
bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: bóm
Wirkwaord
Neet-lemma
bóm /bʊ̀m/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van bómme
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van bómme
- Aafbraeking
- bóm