[go: up one dir, main page]

Abecedarium Cyrillicum
А Б В Г Ґ Д Ђ
Ѓ Е Ё Є Ж Ѕ З
И І Ї Й Ј К Л
Љ М Н Њ О П Р
С Т Ћ Ќ У Ў Ф
Х Ц Ч Џ Ш Щ Ъ
Ы Ь Э Ю Я    
Litterae non slavicae
Ӑ Ә Ӕ Ҕ Ӗ Ғ Ӏ
Ӂ Җ Ӝ Ҙ Ӟ Ӡ Ӣ
Ӥ Ҡ Қ Ҟ Ҝ Ң Ҥ
Ө Ӧ Ҧ Ҫ Ҷ Ҹ Ӵ
Ҽ Ҿ Ҩ Ҳ Һ Ҭ Ҵ
Ӳ Ӯ Ү Ұ Ӱ    
Litterae antiquae
Ҁ Ѹ Ѡ Ѿ Ѻ Ѣ ІА  
Ѥ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ Ѯ Ѱ
Ѵ Ѷ Ѳ        

Abecedarium Cyrillicum (Bulgarice: кирилица; Russice: кириллица; Serbice: Ћирилица; Ucrainice кирилиця) est abecedarium saeculo nono in Bulgaria vel Macedonia excultum, in linguis Slavicis Albarussica, Bulgarica, Russica, Rusinica, Serbica, Macedonica, Montenegrina, Ucrainicaque adhibita, et adeo in linguis non-Slavicis Abasgica, Abassinica, Andica, Baschkirica, Buriatica, Casachica, Chantyensi, Iacutica, Itelmenensi, Komiensi, Mansiensi, Lingua Persica (Tadiciana), Mongolica, Nenetica, Nganasanica, Tatarica, Udmurtica, in linguis Mari, Morduinicis, Iucagiricis et multis aliis. Olim adhibita est in obsoletis Europae Orientalis, Caucasi, Siberiaeque linguis. Tabulae Unicodicis 429 litteras Cyrillicas includunt[1], quae variis linguis usui sunt.

Historia

recensere
 
Litterae a Petro Magno anno 1689 scriptae
 
Hodiernum scriptum Russicum

Illi abecedario nomen Cyrilli, inventoris alphabeti Slavici, datum est. Nonnulli iudicant illum virum alphabetum Cyrillicum creavisse, sed nunc plurimi docti opinantur Cyrillum auctorem alphabeti Glagolitici esse, abecedarium autem Cyrillicum creatum esse saeculo nono exeunti a discipulo Cyrilli et Methodii Clemente Achridensi.

Abecedarium Cyrillicum originem suam ex alphabeto Graeco ducit. Prima illius abecedarii versio viginti quattuor litteras Graecas (quarum nonnulli superfluae fuerunt, quia soni ab illis in lingua Graeca denotati non exsistebant in lingua Slavica), et undeviginti litteras ad sonos linguae Slavicae denotandum habuit. Sicut litterae abecedarii Graeci, ita litterae alphabeti Cyrillici pro denotatione numerorum adhibebantur.

Modo forma, quantitas et nomina litterarum primi abecedarii Cyrillici mutabantur. Petrus Magnus annis 1708-1710 mutationes introduxit ad libros saeculares imprimendos. Post res novas, anno 1918, litterae supervaceanae ex abecedario remotae sunt.[2] Linguae plurium populorum et civitatum, quae partes erant Unionis Sovieticae, hoc abecedario utuntur, quamquam non sunt linguae slavicae; exempli sunt Atropatenica, Tadiciana, Cazachica, et Uzbecica linguae.[3]

Abecedarium Cyrillicum

recensere
 Littera (forma hodierna)  Modus scribendi antiquus  Nomen litterae   Notio numeralis 
А azʺ  азъ, azʺ 1
Б buky  бѹкы, buky; бѹки, buki  
В vědi  вѣди, vědi 2
Г glagoli  глаголи, glagoli; глаголь, glagolʹ 3
Д dobro  добро, dobro 4
Е jestʹ  ѥсть, jestʹ; ѥстѣ, jestě 5
Ж živěte  живѣте, živěte  
Ѕ dzělo  ѕѣло, dzělo 6
З zemlja  земля, zemlja 7
И ižei  ижеи, ižei; иже, iže 8
І iže  иже, iže; и, i 10
К kako  како, kako 20
Л ljudi  люди, ljudi 30
М myslite  мыслите, myslite; мыслете, myslete 40
Н našʹ  нашь, našʹ; нашъ, našʺ 50
О onʺ  онъ, onʺ 70
П pokoi  покои, pokoi; покой, pokoj 80
Р rʹci  рьци, rʹci; рцы, rcy 100
С slovo  слово, slovo 200
Т tvʹerdo  твьердо, tvʹerdo; тврьдо, tvrʹdo; твердо, tverdo 300
Ѹ ukʺ  ѹкъ, ukʺ  
Ф fʹrtʺ  фьртъ, fʹrtʺ; фрьтѣ, frʹtě; фертъ, fertʺ 500
Х chěrʺ  хѣръ, chěrʺ 600
Ѡ otʺ  отъ, otʺ; омега, omega 800
Ц ci  ци, ci; цы, cy 900
Ч čʺrvʹ  чървь, čʺrvʹ; чрьвь črʹvʹ; червь, červʹ 90
Ш ša  ша, ša  
Щ šta  шта, šta; ща, šča  
Ъ jerʺ  ѥръ, jerʺ  
Ы jery  ѥры, jery  
Ь jerʹ  ѥрь, jerʹ  
Ѣ jatʹ  ять, jatʹ  
Ю ju  ju  
Я a iotata, ja  
Ѥ je  e iotata, je  
Ѧ jus  jus minor  
Ѫ jus  jus maior  
Ѩ jus  jus minor iotatus  
Ѭ jus  jus maior iotatus  
Ѯ ksi  кси, ksi 60
Ѱ psi  пси, psi 700
Ѳ fita  ѳита, fita 9
Ѵ ižica  ижица, ižica 400

Translitteratio

recensere
  Si plus cognoscere vis, vide etiam Translitteratio#Translitteratio abecedarii Cyrillici.

Regulae, quibus Vicipaedia Latina de facto in litteris Cyrillicitranslitterandis utitur, Vicipaediae Italianae proximae sunt (Systema ISO 9), sed nomina fontibus testata secundum alias regulas saepe translitterantur.

Nexus interni

 
Pagina ex Azbuka, i.e. 'Alphabeto', primo enchridio Russico, ab Ioanne Fedorowicz (Ivan Fëdorov) anno 1574 divulgato. Haec pagina abecedarium Cyrillicum ostentat.
  1. Tabulae Unicodicis 6.2, pdf
  2. Cubberly apud Daniels et Bright, p. 347.
  3. Comrie apud Daniels et Bright, p. 707, 781-784.
  • Comrie, Bernard. 1981. The Languages of the Soviet Union. Cambridge University Press. ISBN 0521232309.
  • Daniels, Peter T., et William Bright. 1996. The World's Writing Systems. Oxford University Press. ISBN 0195079930.
  • Encyclopaedia Sovietica Magna, editio tertia (Russice) = Большая Советская энциклопедия, 3-е изд. (Russice)
  • Fortson, Benjamin W. 2010 Indo-European Language and Culture: An Introduction, editio altera. Wiley Blackwell. ISBN 978-1-4051-8896-8.
  • Linguistica: Dictionarium magnum encyclopaedicum, editio secunda = Языкознание:Большой энциклопедический словарь/Гл. ред. В.Н. Ярцева. 2-е изд. – М.:Большая Российская энциклопедия, 1998. – 685 с.:ил. (Russice)
  • Lunt, Horace. Old Church Slavonic Grammar. Mouton de Gruyter.
  • Wien, Lysaght. 1983. Old Church Slavonic (Old Bulgarian)–Middle Greek–Modern English Dictionary. Verlag Bruder Hollinek.

Nexus externi

recensere