Nemesis

Vide etiam paginam discretivam: Nemesis (discretiva).

Nemesis (Graece Νέμεσις 'ultio divina, vindicta; indignatio' < νέμω 'distribuo'), dea retribuendi contra hybrin (Graece ὕβρις 'contumelia; superbia') quae filia Noctis et Erebi^[1] nonnumquam dicebatur, aut Dios aut Oceani. Alterum nomen apud Orphicos ei erat: Adrastea (Latine 'quae effugi non potest')^[2], praemia et poenas animis distribuens.

Multis Graeciae locis Nemesis Iovi Helenam peperisse narrabatur, cui Leda non vera mater sed tantum nutrix dicebatur. Sic Rhamnunte, ubi magnum templum a Pausania descriptum Nemesi deae dedicatum erat, in quo statua cultui destinata a Phidia sculpta stabat.^[3] Itaque Nemesis "Rhamnusia" dicebatur. Smyrnae duae Nemeses venerabantur, quae somnio Alexandrum Magnum monuerant ut novam urbem prope montem Pagum conderet.^[4]

stipula

Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes!

Notae

↑ Ex Hesiodo. Cf. Pausanias VII.5.2-3 qui patrem Nemesis apud Atticos Oceanum fuisse adfirmabat.
↑ Plato, Phaedrus 428c.
↑ Pausanias, Descriptio Graeciae I.33.7-8
↑ Pausanias VII.5.1-3.

Fontes

Ammianus Marcellinus XIV.21.24-26
Hesiodi Theogonia 223-224
Apollodori bibliotheca 3.10.7
Hygini Poetica Astronomica 2.8
Pausanias, Descriptio Graeciae 1.33.2-8, 7.4.2-3

Nexus interni

Furiae

[1] Ex Hesiodo. Cf. Pausanias VII.5.2-3 qui patrem Nemesis apud Atticos Oceanum fuisse adfirmabat.

[2] Plato, Phaedrus 428c.

[3] Pausanias, Descriptio Graeciae I.33.7-8

[4] Pausanias VII.5.1-3.

[1]

[2]

[3]

[4]