Lingua Phoenicia
| Lingua Phoenicia dabarīm Kana`nīm
| ||
|---|---|---|
| Taxinomia: | Lingua Chananaea e divisione Semitica familiae Afrasiaticae | |
| Status: | lingua exstincta | |
| Sigla: | 1 —, 2 phn, 3 phn | |
| Usus | ||
| Aevum: | millennia II-I a.C.n. (vide et Lingua Punica) | |
| Situs: | lingua olim in Phoenicia et ad litora maris Mediterranei adhibita ab eruditis recentioribus interpretata
| |
| Litterae: | Litterae Phoeniciae | |
| Scriptura: | Abecedarium Phoenicium | |
 | ||
Lingua Phoenicia[1] seu Phoenicica[2] fuit una e serie linguarum vel dialectorum Chananaearum antiquarum; particeps enim fuit divisionis Semiticae familiae linguarum Afrasiaticarum. Lingua Punica, ab incolis Carthaginis coloniarumque Carthaginensium adhibita, fuit linguae Phoeniciae progenies.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 193-201. "Scripturae linguaeque Phoeniciae" (gen. sg.): vide titulus.
- ↑ "Lingua Phoenicica": Philosophie apud www2.uni-erfurt.de. Cf. "litterae Phoenicicae": vide p. 377 etc.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Donald R. Vance, "Literary Sources for the History of Palestine and Syria: The Phœnician Inscriptions" in Biblical Archaeologist vol. 57 (1994) pp. 2-19 JSTOR
Nexus interni
 |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |