Lingua Izhorica
Lingua Izhorica Ižorin kēli | |
---|---|
Taxinomia | Uralica Lingua Izhorica |
Locutores | 123 (anno 2010) |
Sigla | 1 , 2 , 3 izh |
Status publicus | |
Officialis | |
Privata | Russia |
Litterae | Abecedarium Izhoricum |
Scriptura | Latina |
Procuratio | — |
Lingua Izhorica[1] (ipsorum lingua Ižorin kēli) vel Ingrica lingua est gentis Izhora’[2], quae in rebus gestis Aevi medii nota in Ingria est. A lingua Votica distinguenda est, cum saepe Votice loquentes inter lingua Izhorica utentes enumerarentur. Lingua est una linguarum familiae Finno-Permicae, quae ad ramum Finno-Ugricum linguarum Uralicarum pertinet. Paene abolevit, nam non plus centum homines Izhorice loqui possunt, sed in usu lingua etiam apud eos iam non est. In districtu Kingiseppiano regionis Leninopolitanae Russiae habitant. Scriptura Izhorica abecedarium Latinum est cum signis diacriticis non multis. Annis tricesimis saeculi vicesimi elaborata est, sed rarissima erat in usu. Saepe lingua Izhorica regulis Finnicis scribitur. Nova modificatio abecedarii in arte grammatica anni 2014 invenitur[3].
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Vb. adiect. "Izhorica", cf. nomina biologica e.g. Chromadorella izhorica, Monhystera izhorica, Neochromadora izhorica.
- ↑ Ante saeculum undevicesimum Izhera inveniri potest.
- ↑ Конькова О.И., Дьячков Н.А. Пособие по ижорскому языку. Petropoli, 2014.
Nexus interni
[recensere | fontem recensere]Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicipaedia Izhorica in Incubator