Lingua Britannica

Lingua Britannica
Taxinomia:	parens gregis Britannici linguarum Celticarum e familia Indoeuropaea
Status:	status antiquus linguarum Cambricae, Cornubicae, Britonicae
Sigla:	1 —, 2 cel, 3 —
Usus
Aevum:	usque ad saeculum VI
Situs:	lingua olim Britanniae meridionalis praeromanae et Romanae e testimoniis paucis et e comparatione linguistica restituenda
Litterae:
Scriptura:
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Britannica^[1] tempore Imperii Romani in provinciis Britanniae adhibita est. Ad familiam Celticam linguarum Indoeuropaearum pertinuit; parens fuit linguarum Cambricae, Cornubicae, Britonicae. Originem linguarum hodiernarum, terminumque linguae Britannicae, ponere possumus iuxta proelium apud Dyrham anno 577 (quod terras Cambricas a Cornubicis separavit) seu iuxta Britannorum migrationem saeculo VI ad Armoricam (e qua migratione orta est lingua Armoricana). Lingua Britannica, haud scripta, e testimoniis paucis et e comparatione linguistica restituenda est.

• Kenneth Hurlstone Jackson, Language and History in Early Britain. Edinburgi: Edinburgh University Press, 1953