Vertematum cum Minovrio
Appearance
(Redirectum de Bardomagum)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°44′0″N 9°4′0″E
Numerus incolarum: 4 121
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Vertemate con Minoprio
Locus: 45°44′0″N 9°4′0″E
Numerus incolarum: 4 121
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Vertemate con Minoprio
Gestio
Procuratio superior: Provincia Comensis
Geographia
Superficies: 5.75 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Cadoragum, Canturium, Finium, Cermenatium, Cutiacum
Territoria finitima: Cadoragum, Canturium, Finium, Cermenatium, Cutiacum
Tabula aut despectus
Vertematum cum Minovrio (alia nomina: Vertematum cum Minoprio) (Italiane: Vertemate con Minoprio) est municipium Italiae, circiter 4 020 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Novocomensi situm. Incolae Minovrienses vel Vertematenses appellantur.
Insigne
[recensere | fontem recensere]Geographia
[recensere | fontem recensere]- Brigantia (terra),
Fractiones, vici et loci in municipio
[recensere | fontem recensere]Fractiones
[recensere | fontem recensere]- Vertematum[1] vel Vertemate - atis (alia nomina: Vertematas - atis; olim fortasse: Bardomagum[2]) Vertemate.
- Minovrium[3] Minoprio.
Municipia finitima
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
- Langobardia (regio),
- Provincia Novocomensis,
- Brigantia (terra),
- Novum Comum (urbs),
- Municipia iuncta Italiae,
- Municipium Italiae.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Vertematum cum Minovrio spectant. |
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Collocatio finium municipii in Provincia Novocomensi.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
- ↑ Viaggio da Milano ai tre laghi Maggiore, di Lugano e di Como e ne' monti che li circondano di Carlo Amoretti - Carlo Amoretti, per Giovanni Silvestri, 1817 - 342 pagine
- ↑ www.lombardiabeniculturali.it