Atlas (architectura)

Vide etiam Atlas (discretiva) pro aliis tituli significationibus.

Atlas^[1][2] in sculptura architecturali est firmamentum sub forma hominis, quae pro columna, pera, vel pilastra substitui potest. Hoc elementum architecturale ex Atlante appellatur, Titane cui caelum super umeros in aeternum fulciendum est. Cuius nomen Romanum antiquum est telamon, nomen a Telamone derivatum, posteriori heroe mythologico qui unus ex Argonautis paterque Aiacis est.

• Basilica Sanctae Crucis Lupiae Italiae
• Casa Omenonorum Mediolani Italiae
• Domus in via Kanałowa 17 Posnaniae Poloniae
• Forum Sunshine Victoriae Australiae
• Museum Solitarium Petropolis Russiae
• Palatium Davia Bargellini Bononiae Italiae
• Palatium Zwingeranum Dresdae Germaniae
• Pavilion Vendôme Aquis Sextiis Franciae
• Porta Nova Panormi Italiae
• Sanssouci (palatium) Potestampii Germaniae
• Olympium (templum Iovis Olympici) in Valle Templorum Agrigenti Italiae
• Templum Sancti Georgii Hamburgi Germaniae

• 
  Atlantes in vinculis et catenis in Cathedrali Olaronis Franciae
• 
  Atlantes ut ornamenta in Palatio Schleissheimiano
• 
  Atlantes angelici in Cathedrale Sancti Petri Alcantarensis Petropoli Brasiliae
• 
  Atlantes in aedificio publico Petropoli Brasiliae
• 
  Atlantes in Museo Solitario Petropoli Russiae

• Caryatis
• Figura terminalis
• Herma
• Sculptura architecturalis

• Hersey, George. 1998. The Lost Meaning of Classical Architecture. Cantabrigiae Massachusettae: MIT Press.
• King, Dorothy. 1998. Figured supports: Vitruvius’ Caryatids and Atlantes.^{[nexus deficit]} Quaderni Ticinesi 27.

Vicimedia Communia plura habent quae ad atlantes spectant.