Vulgata Clementina/Canticum Canticorum

Liber Ecclesiastes	Liber Sapientiæ

¹ <Sponsa>Osculetur me osculo oris sui ; quia meliora sunt ubera tua vino, ² fragrantia unguentis optimis. Oleum effusum nomen tuum ; ideo adolescentulæ dilexerunt te. ³ <Chorus Adolescentularum>Trahe me, post te curremus in odorem unguentorum tuorum. Introduxit me rex in cellaria sua ; exsultabimus et lætabimur in te, memores uberum tuorum super vinum. Recti diligunt te. ⁴ <Sponsa>Nigra sum, sed formosa, filiæ Jerusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salomonis. ⁵ Nolite me considerare quod fusca sim, quia decoloravit me sol. Filii matris meæ pugnaverunt contra me ; posuerunt me custodem in vineis : vineam meam non custodivi. ⁶ Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum. ⁷ <Sponsus>Si ignoras te, o pulcherrima inter mulieres, egredere, et abi post vestigia gregum, et pasce hædos tuos juxta tabernacula pastorum. ⁸ Equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea. ⁹ Pulchræ sunt genæ tuæ sicut turturis ; collum tuum sicut monilia. ¹⁰ Murenulas aureas faciemus tibi, vermiculatas argento. ¹¹ <Sponsa>Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum. ¹² Fasciculus myrrhæ dilectus meus mihi ; inter ubera mea commorabitur. ¹³ Botrus cypri dilectus meus mihi in vineis Engaddi. ¹⁴ <Sponsus>Ecce tu pulchra es, amica mea ! ecce tu pulchra es ! Oculi tui columbarum. ¹⁵ <Sponsa>Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decorus ! Lectulus noster floridus. ¹⁶ Tigna domorum nostrarum cedrina, laquearia nostra cypressina.

¹ Ego flos campi, et lilium convallium. ² <Sponsus>Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias. ³ <Sponsa>Sicut malus inter ligna silvarum, sic dilectus meus inter filios. Sub umbra illius quem desideraveram sedi, et fructus ejus dulcis gutturi meo. ⁴ Introduxit me in cellam vinariam ; ordinavit in me caritatem. ⁵ Fulcite me floribus, stipate me malis, quia amore langueo. ⁶ Læva ejus sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me. ⁷ <Sponsus>Adjuro vos, filiæ Jerusalem, per capreas cervosque camporum, ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam, quoadusque ipsa velit. ⁸ <Sponsa>Vox dilecti mei ; ecce iste venit, saliens in montibus, transiliens colles. ⁹ Similis est dilectus meus capreæ, hinnuloque cervorum. En ipse stat post parietem nostrum, respiciens per fenestras, prospiciens per cancellos. ¹⁰ En dilectus meus loquitur mihi. <Sponsus>Surge, propera, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni : ¹¹ jam enim hiems transiit ; imber abiit, et recessit. ¹² Flores apparuerunt in terra nostra ; tempus putationis advenit : vox turturis audita est in terra nostra ; ¹³ ficus protulit grossos suos ; vineæ florentes dederunt odorem suum. Surge, amica mea, speciosa mea, et veni : ¹⁴ columba mea, in foraminibus petræ, in caverna maceriæ, ostende mihi faciem tuam, sonet vox tua in auribus meis : vox enim tua dulcis, et facies tua decora. ¹⁵ <Sponsa>Capite nobis vulpes parvulas quæ demoliuntur vineas : nam vinea nostra floruit. ¹⁶ Dilectus meus mihi, et ego illi, qui pascitur inter lilia, ¹⁷ donec aspiret dies, et inclinentur umbræ. Revertere ; similis esto, dilecte mi, capreæ, hinnuloque cervorum super montes Bether.

¹ In lectulo meo, per noctes, quæsivi quem diligit anima mea : quæsivi illum, et non inveni. ² Surgam, et circuibo civitatem : per vicos et plateas quæram quem diligit anima mea : quæsivi illum, et non inveni. ³ Invenerunt me vigiles qui custodiunt civitatem : Num quem diligit anima mea vidistis ? ⁴ Paululum cum pertransissem eos, inveni quem diligit anima mea : tenui eum, nec dimittam, donec introducam illum in domum matris meæ, et in cubiculum genetricis meæ. ⁵ <Sponsus>Adjuro vos, filiæ Jerusalem, per capreas cervosque camporum, ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam, donec ipsa velit. ⁶ <Chorus>Quæ est ista quæ ascendit per desertum sicut virgula fumi ex aromatibus myrrhæ, et thuris, et universi pulveris pigmentarii ? ⁷ En lectulum Salomonis sexaginta fortes ambiunt ex fortissimis Israël, ⁸ omnes tenentes gladios, et ad bella doctissimi : uniuscujusque ensis super femur suum propter timores nocturnos. ⁹ Ferculum fecit sibi rex Salomon de lignis Libani ; ¹⁰ columnas ejus fecit argenteas, reclinatorium aureum, ascensum purpureum ; media caritate constravit, propter filias Jerusalem. ¹¹ Egredimini et videte, filiæ Sion, regem Salomonem in diademate quo coronavit illum mater sua in die desponsationis illius, et in die lætitiæ cordis ejus.

¹ <Sponsus>Quam pulchra es, amica mea ! quam pulchra es ! Oculi tui columbarum, absque eo quod intrinsecus latet. Capilli tui sicut greges caprarum quæ ascenderunt de monte Galaad. ² Dentes tui sicut greges tonsarum quæ ascenderunt de lavacro ; omnes gemellis fœtibus, et sterilis non est inter eas. ³ Sicut vitta coccinea labia tua, et eloquium tuum dulce. Sicut fragmen mali punici, ita genæ tuæ, absque eo quod intrinsecus latet. ⁴ Sicut turris David collum tuum, quæ ædificata est cum propugnaculis ; mille clypei pendent ex ea, omnis armatura fortium. ⁵ Duo ubera tua sicut duo hinnuli, capreæ gemelli, qui pascuntur in liliis. ⁶ Donec aspiret dies, et inclinentur umbræ, vadam ad montem myrrhæ, et ad collem thuris. ⁷ Tota pulchra es, amica mea, et macula non est in te. ⁸ Veni de Libano, sponsa mea : veni de Libano, veni, coronaberis : de capite Amana, de vertice Sanir et Hermon, de cubilibus leonum, de montibus pardorum. ⁹ Vulnerasti cor meum, soror mea, sponsa ; vulnerasti cor meum in uno oculorum tuorum, et in uno crine colli tui. ¹⁰ Quam pulchræ sunt mammæ tuæ, soror mea sponsa ! pulchriora sunt ubera tua vino, et odor unguentorum tuorum super omnia aromata. ¹¹ Favus distillans labia tua, sponsa ; mel et lac sub lingua tua : et odor vestimentorum tuorum sicut odor thuris. ¹² Hortus conclusus soror mea, sponsa, hortus conclusus, fons signatus. ¹³ Emissiones tuæ paradisus malorum punicorum, cum pomorum fructibus, cypri cum nardo. ¹⁴ Nardus et crocus, fistula et cinnamomum, cum universis lignis Libani ; myrrha et aloë, cum omnibus primis unguentis. ¹⁵ Fons hortorum, puteus aquarum viventium, quæ fluunt impetu de Libano. ¹⁶ <Sponsa>Surge, aquilo, et veni, auster : perfla hortum meum, et fluant aromata illius.

¹ Veniat dilectus meus in hortum suum, et comedat fructum pomorum suorum. <Sponsus>Veni in hortum meum, soror mea, sponsa ; messui myrrham meam cum aromatibus meis ; comedi favum cum melle meo ; bibi vinum meum cum lacte meo ; comedite, amici, et bibite, et inebriamini, carissimi. ² <Sponsa>Ego dormio, et cor meum vigilat. Vox dilecti mei pulsantis : <Sponsus>Aperi mihi, soror mea, amica mea, columba mea, immaculata mea, quia caput meum plenum est rore, et cincinni mei guttis noctium. ³ <Sponsa>Expoliavi me tunica mea : quomodo induar illa ? lavi pedes meos : quomodo inquinabo illos ? ⁴ Dilectus meus misit manum suam per foramen, et venter meus intremuit ad tactum ejus. ⁵ Surrexi ut aperirem dilecto meo ; manus meæ stillaverunt myrrham, et digiti mei pleni myrrha probatissima. ⁶ Pessulum ostii mei aperui dilecto meo, at ille declinaverat, atque transierat. Anima mea liquefacta est, ut locutus est ; quæsivi, et non inveni illum ; vocavi, et non respondit mihi. ⁷ Invenerunt me custodes qui circumeunt civitatem ; percusserunt me, et vulneraverunt me. Tulerunt pallium meum mihi custodes murorum. ⁸ Adjuro vos, filiæ Jerusalem, si inveneritis dilectum meum, ut nuntietis ei quia amore langueo. ⁹ <Chorus>Qualis est dilectus tuus ex dilecto, o pulcherrima mulierum ? qualis est dilectus tuus ex dilecto, quia sic adjurasti nos ? ¹⁰ <Sponsa>Dilectus meus candidus et rubicundus ; electus ex millibus. ¹¹ Caput ejus aurum optimum ; comæ ejus sicut elatæ palmarum, nigræ quasi corvus. ¹² Oculi ejus sicut columbæ super rivulos aquarum, quæ lacte sunt lotæ, et resident juxta fluenta plenissima. ¹³ Genæ illius sicut areolæ aromatum, consitæ a pigmentariis. Labia ejus lilia, distillantia myrrham primam. ¹⁴ Manus illius tornatiles, aureæ, plenæ hyacinthis. Venter ejus eburneus, distinctus sapphiris. ¹⁵ Crura illius columnæ marmoreæ quæ fundatæ sunt super bases aureas. Species ejus ut Libani, electus ut cedri. ¹⁶ Guttur illius suavissimum, et totus desiderabilis. Talis est dilectus meus, et ipse est amicus meus, filiæ Jerusalem. ¹⁷ <Chorus>Quo abiit dilectus tuus, o pulcherrima mulierum ? quo declinavit dilectus tuus ? et quæremus eum tecum.

¹ <Sponsa>Dilectus meus descendit in hortum suum ad areolam aromatum, ut pascatur in hortis, et lilia colligat. ² Ego dilecto meo, et dilectus meus mihi, qui pascitur inter lilia. ³ <Sponsus>Pulchra es, amica mea ; suavis, et decora sicut Jerusalem ; terribilis ut castrorum acies ordinata. ⁴ Averte oculos tuos a me, quia ipsi me avolare fecerunt. Capilli tui sicut grex caprarum quæ apparuerunt de Galaad. ⁵ Dentes tui sicut grex ovium quæ ascenderunt de lavacro : omnes gemellis fœtibus, et sterilis non est in eis. ⁶ Sicut cortex mali punici, sic genæ tuæ, absque occultis tuis. ⁷ Sexaginta sunt reginæ, et octoginta concubinæ, et adolescentularum non est numerus. ⁸ Una est columba mea, perfecta mea, una est matris suæ, electa genetrici suæ. Viderunt eam filiæ, et beatissimam prædicaverunt ; reginæ et concubinæ, et laudaverunt eam. ⁹ Quæ est ista quæ progreditur quasi aurora consurgens, pulchra ut luna, electa ut sol, terribilis ut castrorum acies ordinata ? ¹⁰ <Sponsa>Descendi in hortum nucum, ut viderem poma convallium, et inspicerem si floruisset vinea, et germinassent mala punica. ¹¹ Nescivi : anima mea conturbavit me, propter quadrigas Aminadab. ¹² <Chorus>Revertere, revertere, Sulamitis ! revertere, revertere ut intueamur te.

¹ <Sponsa>Quid videbis in Sulamite, nisi choros castrorum ? <Chorus>Quam pulchri sunt gressus tui in calceamentis, filia principis ! Juncturæ femorum tuorum sicut monilia quæ fabricata sunt manu artificis. ² Umbilicus tuus crater tornatilis, numquam indigens poculis. Venter tuus sicut acervus tritici vallatus liliis. ³ Duo ubera tua sicut duo hinnuli, gemelli capreæ. ⁴ Collum tuum sicut turris eburnea ; oculi tui sicut piscinæ in Hesebon quæ sunt in porta filiæ multitudinis. Nasus tuus sicut turris Libani, quæ respicit contra Damascum. ⁵ Caput tuum ut Carmelus ; et comæ capitis tui sicut purpura regis vincta canalibus. ⁶ <Sponsus>Quam pulchra es, et quam decora, carissima, in deliciis ! ⁷ Statura tua assimilata est palmæ, et ubera tua botris. ⁸ Dixi : Ascendam in palmam, et apprehendam fructus ejus ; et erunt ubera tua sicut botri vineæ, et odor oris tui sicut malorum. ⁹ Guttur tuum sicut vinum optimum, dignum dilecto meo ad potandum, labiisque et dentibus illius ad ruminandum. ¹⁰ <Sponsa>Ego dilecto meo, et ad me conversio ejus. ¹¹ Veni, dilecte mi, egrediamur in agrum, commoremur in villis. ¹² Mane surgamus ad vineas : videamus si floruit vinea, si flores fructus parturiunt, si floruerunt mala punica ; ibi dabo tibi ubera mea. ¹³ Mandragoræ dederunt odorem in portis nostris omnia poma : nova et vetera, dilecte mi, servavi tibi.

¹ Quis mihi det te fratrem meum, sugentem ubera matris meæ, ut inveniam te foris, et deosculer te, et jam me nemo despiciat ? ² Apprehendam te, et ducam in domum matris meæ : ibi me docebis, et dabo tibi poculum ex vino condito, et mustum malorum granatorum meorum. ³ Læva ejus sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me. ⁴ <Sponsus>Adjuro vos, filiæ Jerusalem, ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam, donec ipsa velit. ⁵ <Chorus>Quæ est ista quæ ascendit de deserto, deliciis affluens, innixa super dilectum suum ? <Sponsus>Sub arbore malo suscitavi te ; ibi corrupta est mater tua, ibi violata est genitrix tua. ⁶ <Sponsa>Pone me ut signaculum super cor tuum, ut signaculum super brachium tuum, quia fortis est ut mors dilectio, dura sicut infernus æmulatio : lampades ejus lampades ignis atque flammarum. ⁷ Aquæ multæ non potuerunt extinguere caritatem, nec flumina obruent illam. Si dederit homo omnem substantiam domus suæ pro dilectione, quasi nihil despiciet eam. ⁸ <Chorus Fratrum>Soror nostra parva, et ubera non habet ; quid faciemus sorori nostræ in die quando alloquenda est ? ⁹ Si murus est, ædificemus super eum propugnacula argentea ; si ostium est, compingamus illud tabulis cedrinis. ¹⁰ <Sponsa>Ego murus, et ubera mea sicut turris, ex quo facta sum coram eo, quasi pacem reperiens. ¹¹ <Chorus Fratrum>Vinea fuit pacifico in ea quæ habet populos : tradidit eam custodibus ; vir affert pro fructu ejus mille argenteos. ¹² <Sponsa>Vinea mea coram me est. Mille tui pacifici, et ducenti his qui custodiunt fructus ejus. ¹³ <Sponsus>Quæ habitas in hortis, amici auscultant ; fac me audire vocem tuam. ¹⁴ <Sponsa>Fuge, dilecte mi, et assimilare capreæ, hinnuloque cervorum super montes aromatum.