vicies

saec. I.

• Post peractum sacramentum serviliter ficti dominum consalutamus, elatumque ab Eumolpo filium pariter condiscimus, iuvenem ingentis eloquentiae et spei, ideoque de civitate sua miserrimum senem exisse, ne aut clientes sodalesque filii sui aut sepulcrum quotidie causam lacrimarum cerneret. Accessisse huic tristitiae proximum naufragium, quo amplius vicies sestertium amiserit; nec illum iactura moveri, sed destitutum ministerio non agnoscere dignitatem suam. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[1][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Vino antiquissimo claritas Maroneo in Thraciae maritima parte genito, ut auctor est Homerus. neque enim fabulosa aut de origine eius varie prodita consectamur, praeterquam Aristaeum primum omnium in eadem gente mel miscuisse vino, suavitate praecipua utriusque naturae sponte provenientis. Maroneum vicies tanto addito aquae miscendum Homerus prodidit. —Naturalis historia Plinii ^[3][2]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

• Non plenum modo vicies habebas,

Sed tam prodigus atque liberalis

Et tam lautus eras, Calene, ut omnes

Optarent tibi centies amici.

Audit vota deus precesque nostras

Atque intra, puto, septimas Kalendas

Mortes hoc tibi quattuor dederunt. —Epigrammata M. Valerii Martialis ^[4][2]

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

• Multus hinc ipso de Augusto sermo, plerisque vana mirantibus quod idem dies accepti quondam imperii princeps et vitae supremus, quod Nolae in domo et cubiculo in quo pater eius Octavius vitam finivisset. numerus etiam consulatuum celebrabatur, quo Valerium Corvum et C. Marium simul aequaverat; continuata per septem et triginta annos tribunicia potestas, nomen inperatoris semel atque vicies partum aliaque honorum multiplicata aut nova. —Annales P. Cornelii Taciti ^[5][2]