terminantis
|
terminantis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]terminantis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| terminantis | casus genitivus singularis | participii termināns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /termiˈnantis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·tis — morphologica: termin-ant-is
terminantīs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| terminantīs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii termināns |
| terminantīs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii termināns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /termiˈnantiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ter·mi·nan·tīs — morphologica: termin-ant-is
Loci
[+/-]| Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
[+/-]
- Divina enim providentia pulchre omnia moderante, ita universa generationum series ab Adam usque ad finem saeculi administratur, tanquam unius hominis a pueritia usque ad senectutem temporis sui tractum aetatis gradibus terminantis. —De diversis quaestionibus Augustini [1][2]
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De diversis quaestionibus. (Universitas Turicensis): . Caput LIII, p. 1. — terminantis
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: terminantis.