[go: up one dir, main page]
Jump to content

servabuntur

E Victionario
Discretiva
servabuntur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Latine

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servābuntur tertia pluralis futurum passiva indicativus servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /serwaːˈbuntur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vā·bun·tur — morphologica: serv-abuntur

Loci

[+/-]
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • At si iam arborem satam habueris, scillam secundum radicem arboris serito. Alio modo, cum iam matura mala fuerint, antequam rumpantur, ramulos, quibus dependent, intorqueto. Eodem modo servabuntur incorrupta etiam toto anno. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]
Fontes
  1. ↑ 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber quintus. Caput X. [16]  — servabuntur
  2. ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: servabuntur.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=servabuntur&oldid=211682"