pependerat

Discretiva

pependerat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pependerat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	pendeō (pendēre)
pependerat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	pendō (pendere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /peˈpen.de.rat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·pen·de·rat — morphologica: pepend-erat

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

usque recusantem cives et tempus et Ino

compulerunt regem iussa nefanda pati;

et soror et Phrixus, velati tempora vittis,

stant simul ante aras iunctaque fata gemunt.

aspicit hos, ut forte pependerat aethere, mater

et ferit attonita pectora nuda manu,

inque draconigenam nimbis comitantibus urbem

desilit, et natos eripit inde suos;

utque fugam capiant, aries nitidissimus auro

traditur: ille vehit per freta longa duos. —Fasti Ovidii Nasonis ^[1]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Publius Ovidius Naso - Fasti (versio II, 17/18). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, Martius, versus 863 — pependerat
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: pependerat.

[Ovidius-1] 1.0 ^1.1 Publius Ovidius Naso - Fasti (versio II, 17/18). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius, Martius, versus 863 — pependerat

[q-2] 2.0 ^2.1 Vicicitatio: pependerat.

[1]

[2]