gerenti

Discretiva

gerenti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Forma	Modus flexurae	originis
gerentī	casus dativus singularis	participii gerēns
gerentī	casus ablativus singularis	adiectivi gerēns

API: /geˈrentiː/

Syllabificatio phonetica: ge·ren·tī — morphologica: ger-ent-i

Forma	Modus flexurae	originis
gerenti	forma pluralis	substantivi gerente

API: [ʤeˈrɛnti]

Syllabificatio phonetica: ge·ren·ti — morphologica: gerent-i

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. I.

haustum ipsius maris dulcem esse et Alexander Magnus prodidit et M. Varro talem perlatum Pompeio iuxta res gerenti Mithridatico bello, magnitudine haut dubie influentium amnium victo sale. —Naturalis historia Plinii ^[1]^[2]

Fontes

↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 19, [51] — gerenti
↑ Vicicitatio: gerenti.