genero

class.  (46 a.C.n.)

• Is soceri instituto, quem, quia cooptatus in augurum conlegium non erat, non admodum diligebat, praesertim cum ille Q. Scaevolam sibi minorem natu generum praetulisset — cui tamen Laelius se excusans non genero minori dixit se illud, sed maiori filiae detulisse —, is tamen instituto Laeli Panaetium audiverat. —Brutus Ciceronis ^[6][7]

class.

• at tu ne pugna cum tali coniuge virgo!

non aequomst pugnare, pater cui tradidit ipse,

ipse pater cum matre, quibus parere necessest.

virginitas non tota tuast, ex parte parentumst,

tertia pars patrist, pars est data tertia matri,

tertia sola tuast: noli pugnare duobus,

qui genero suo iura simul cum dote dederunt. —Carmina Catulli ^[8][7]

class.  (41 p.C.n.)

• Numquid enim singuli aut pauci rupere legem? undique velut signo dato ad fas nefasque miscendum coorti sunt:

non hospes ab hospite tutus,

non socer a genero; fratrum quoque gratia rara est;

imminet exitio vir coniugis, illa mariti;

lurida terribiles miscent aconita novercae,

filius ante diem patrios inquirit in annos. —De ira libri III Senecae ^[9][7]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

• Ne sententia quidem velut fatigatum intentione stomachum iudicis reficere dissuaserim, maxime quidem brevi interiectione, qualis est illa: «fecerunt servi Milonis quod suos quisque servos in tali re facere voluisset», interim paulo liberiore, qualis est illa: «nubit genero socrus nullis auspicibus, nullis auctoribus, funestis ominibus omnium». —Institutio oratoria Quintiliani ^[10][7]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

• Pompeio dederit licet senatus

Et Caesar genero sacros honores,

Quorum pacificus ter ampliavit

Ianus nomina: Silius frequentes

Mavult sic numerare consulatus. —Epigrammata M. Valerii Martialis ^[11][7]

saec. XIV.

• Quid autem durissimi duces aliud militibus suis in acie responderent, quando mitissimus principum Augustus domi in pace «querentem de inopia et caritate vini populum, severissima oratione compescuit» ut Tranquillus ait, «satis provisum ab Agrippa genero suo» dicens, «perductis plurimis aquis ne homines sitirent»? —Epistole familiares Petrarcae ^[12][7]