foedus
Nomen substantivum
[+/-]foed|us, -ĕris n
- coniunctio hominum finem communem spectantium
Declinatio
[+/-]| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | foedus | foedĕra | I |
| gen. | foedĕris | foedĕrum | II |
| dat. | foedĕrī | foedĕribus | III |
| acc. | foedus | foedĕra | IV |
| abl. | foedĕre | foedĕribus | VI |
| voc. | foedus | foedĕra | V |
Dictiones derivatae
[+/-]Translationes
[+/-]| coniunctio hominum finem communem spectantium | dilatare ▼ |
|---|
| coniunctio hominum finem communem spectantium | collabi ▲ |
|---|
Loci
[+/-]| Kerle | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |