dividit

Discretiva

dividit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīvidit	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈdiːwidit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vi·dit — morphologica: di-vid-it

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

At medius fratrisque sui maestaeque sororis

Iuppiter ex aequo volventem dividit annum:

nunc dea, regnorum numen commune duorum,

cum matre est totidem, totidem cum coniuge menses.

vertitur extemplo facies et mentis et oris;

nam modo quae poterat Diti quoque maesta videri,

laeta deae frons est, ut sol, qui tectus aquosis

nubibus ante fuit, victis e nubibus exit. —Metamorphoses Ovidii Nasonis ^[1]^[2]

saec. I.

Mirum rerum naturam non solum alia aliis dedisse terris animalia, sed in eodem quoque situ quaedam aliquis locis negasse. in Mesia silva Italiae non nisi in parte reperiuntur hi glires. in Lycia dorcades non transeunt montes Sexis vicinos, onagri limitem qui Cappadociam a Cilicia dividit. —Naturalis historia Plinii ^[3]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber quintus, Ceres et Proserpina, versus 565 — dividit
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: dividit.
↑ ^3.0 ^3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 83, [225] — dividit

[Ovidius-1] 1.0 ^1.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber quintus, Ceres et Proserpina, versus 565 — dividit

[q-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: dividit.

[Plinius-3] 3.0 ^3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 83, [225] — dividit

[1]

[2]

[3]