amato
|
amato dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| amātō | secunda singularis | futurum | activa | imperativus | amō |
| amātō | tertia singularis | futurum | activa | imperativus | amō |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| amātō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii amātus |
| amātō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii amātus |
| amātō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii amātus |
| amātō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii amātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /aˈmaːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·mā·tō — morphologica: amat-o
