mutas
|
mutas dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]mūtās
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| mūtās | secunda singularis | praesens | activa | indicativus | mūtō (mūtāre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| mūtās | casus accusativus pluralis · genus femininum | adiectivi mūtus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈmuːtaːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mū·tās — morphologica: mut-as
mutas
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| mutas | quaeque
|
praesens | activa | indicativus | muta |
| mutas | —
|
praesens | activa | infinitivus | muta |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| mutas | casus genitivus singularis | substantivi muta |
Categoriae:
- Discretiva
- Formae affines
- Lingua Latina
- Linguae Latinae index inversus
- Formae affines per coniugationem
- Formae affines Latinae
- Formae affines Latinae per coniugationem
- Formae affines per declinationem
- Formae affines Latinae per declinationem
- Lingua Suecica
- Linguae Suecicae index inversus
- Formae affines Suecicae
- Formae affines Suecicae per coniugationem
- Formae affines Suecicae per declinationem