Mercurius

• ♪ audire ☞ descriptio /merˈkurius/ (classice)
• ♪ audire ☞ descriptio /mɛrˈkurius/ (ecclesiastice)

Mercŭr|ius, iī (m; symbolus: ☿)

1. Deus Romanus, nuntius deorum.
2. Primus planeta Solis; classice etiam stella Mercurii vocatur.

Collocationes

• dies Mercurii

Anglice

(et deus et planeta) Mercury ☞^en: Mercurius nuntius deorum erat — Mercury was the messenger of the gods

Catalane

(et deus et planeta) Mercuri ☞^ca: Mercurius nuntius deorum erat — Mercuri era el missatger dels déus

Germanice

(et deus et planeta) Merkur ☞^de: Mercurius nuntius deorum erat — Merkur war der Götterbote

Hispanice

(et deus et planeta) Mercurio m ☞^es

Graeca Antiqua

(planeta) στίλβων (stilbōn, m.)}}

Islandice

Merkúríus ☞^is: Merkúr ☞^is

Polonice

(et deus et planeta) Merkury ☞^pl: Mercurius nuntius deorum erat — Merkury był posłańcem bogów

Suecice

(et deus et planeta) Merkurius ☞^sv