hol

• IPA^(kilîd): /hoːl/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: hol

hol mê

1. salon, odeya mezin, bersifk, korîdor, hêwan, eywan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. hal, qa'e, embar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Pêxwas hinek hinek di serkol
  Kaşo ji piyan we ser wekî hol
  Sermest hinek hinek di serxweş — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

• kurdî-erebî: هۆل‎

Deyn ji îngilîzî hall ku herwiha wek hal jî di kurdî de cih girtiye.

hol mê

1. gog, top, tep, tepk, tepik, bol, tiştek girover e mirov pê dilîzin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. vizik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

hol zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. golik, çêlên sava, mangeyên jîbiçûk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• ḧol

• canega
• ga

• holik

hol

1. cahil, nezan, nefam, bêhiş, bêaqil, peledîn, delodîn, tirredîn, xişîm, naşî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• ḧol

Guhertoyeka hur (2), bide ber hirehir û soranî وڕ‎ (wirr), ji dengê hirrehirr kirin.

hol

1. (riwek) sîr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

hol nêtar

1. (avahî) şkeft
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên şkeft hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

hol

1. ka, li kû, li kû derê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên ka hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

hol

1. (zimannasî) hoker
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên hoker hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

hol nêr

1. bersifk, dalan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên bersifk hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]} 

hol

1. poxan, dalan, kolan, koçik, mobîn, rewaq, tular, nawan, hol
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)